«
Nestle-Aland Greek NT (1993)
N/A GNT
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
Luke
Luk
24
   
[1]τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέως ἐπὶ τὸ μνῆμα ἦλθον φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα. [1]בחד בשׁבא דינ בשׁפרא עד חשׁוכ אתי לבית קבורא ואיתי הרומא הלינ דטיב הוי ואית הוי עמהינ נשׁא אחרניתא
[2]εὖρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου, [2]ואשׁכח כאפא דמעגלא מנ בית קבורא
[3]εἰσελθοῦσαι δὲ οὐχ εὖρον τὸ σῶμα τοῦ κυρίου ἰησοῦ. [3]ועלינ ולא אשׁכחיהי לפגרא דישׁוע
[4]καὶ ἐγένετο ἐν τῶ ἀπορεῖσθαι αὐτὰς περὶ τούτου καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθῆτι ἀστραπτούσῃ. [4]והוא דכד הנינ תמיהנ על הדא הא תרינ גברינ קמו לעל מנהינ ומברק הוא לבושׁהונ
[5]ἐμφόβων δὲ γενομένων αὐτῶν καὶ κλινουσῶν τὰ πρόσωπα εἰς τὴν γῆν εἶπαν πρὸς αὐτάς, τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν; [5]והוי בדחלתא וכפי אפיהינ בארעא ואמרינ להינ מנא בעינ אנתינ חיא עמ מיתא
[6]οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλὰ ἠγέρθη. μνήσθητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν ἔτι ὢν ἐν τῇ γαλιλαίᾳ, [6]ליתוהי תננ קמ לה עהדינ דמלל עמכינ כד הו בגלילא
[7]λέγων τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ὅτι δεῖ παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καὶ σταυρωθῆναι καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστῆναι. [7]ואמר הוא דעתיד הו ברה דאנשׁא דנשׁתלמ באידי אנשׁא חטיא ונצטלב ולתלתא יומינ נקומ
[8]καὶ ἐμνήσθησαν τῶν ῥημάτων αὐτοῦ, [8]והנינ אתדכרינ למלוהי
[9]καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ μνημείου ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσιν τοῖς λοιποῖς. [9]והפכ מנ קברא ואמרינ הלינ כלהינ לחדעסר ולשׁרכא
[10]ἦσαν δὲ ἡ μαγδαληνὴ μαρία καὶ ἰωάννα καὶ μαρία ἡ ἰακώβου· καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστόλους ταῦτα. [10]איתיהינ הוי דינ מרימ מגדליתא ויוחנ ומרימ אמה דיעקוב ושׁרכא דעמהינ הלינ דאמר הוי לשׁליחא
[11]καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα ταῦτα, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς. [11]ואתחזי בעיניהונ מלא הלינ איכ שׁניתא ולא הימנו אנינ
[12]ὁ δὲ πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια μόνα· καὶ ἀπῆλθεν πρὸς ἑαυτὸν θαυμάζων τὸ γεγονός. [12]שׁמעונ דינ קמ ורהט לקברא ואדיק חזא כתנא דסימינ בלחוד ואזל כד מתדמר בנפשׁה על מדמ דהוא
[13]καὶ ἰδοὺ δύο ἐξ αὐτῶν ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἦσαν πορευόμενοι εἰς κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ ἰερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα ἐμμαοῦς, [13]והא תרינ מנהונ בה ביומא אזלינ הוו לקריתא דשׁמה עמאוס ופריקא מנ אורשׁלמ אסטדותא שׁתינ
[14]καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων. [14]והנונ ממללינ הוו חד עמ חד על הלינ כלהינ דגדשׁ
[15]καὶ ἐγένετο ἐν τῶ ὁμιλεῖν αὐτοὺς καὶ συζητεῖν καὶ αὐτὸς ἰησοῦς ἐγγίσας συνεπορεύετο αὐτοῖς, [15]וכד הנונ ממללינ הוו ובעינ חד עמ חד אתא הו ישׁוע ומטי אנונ ומהלכ הוא עמהונ
[16]οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν. [16]ועיניהונ אחידנ הוי דלא נסתכלוניהי
[17]εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, τίνες οἱ λόγοι οὖτοι οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες; καὶ ἐστάθησαν σκυθρωποί. [17]ואמר להונ מנא אנינ מלא הלינ דממללינ אנתונ חד עמ חד כד מהלכינ אנתונ וכמירינ אנתונ
[18]ἀποκριθεὶς δὲ εἷς ὀνόματι κλεοπᾶς εἶπεν πρὸς αὐτόν, σὺ μόνος παροικεῖς ἰερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις; [18]וענא חד מנהונ דשׁמה קליופא ואמר לה אנת הו כי בלחודיכ נוכריא מנ אורשׁלמ דלא ידע אנת מדמ דהוא בה בהנונ יומתא
[19]καὶ εἶπεν αὐτοῖς, ποῖα; οἱ δὲ εἶπαν αὐτῶ, τὰ περὶ ἰησοῦ τοῦ ναζαρηνοῦ, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίον τοῦ θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ, [19]אמר להונ מנא אמרינ לה על ישׁוע הו דמנ נצרת גברא דהוא נביא וחילתנ הוא במלתא ובעבדא קדמ אלהא וקדמ כלה עמא
[20]ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρίμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν. [20]ואשׁלמוהי רבי כהנא וקשׁישׁא לדינא דמותא וזקפוהי
[21]ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν ἰσραήλ· ἀλλά γε καὶ σὺν πᾶσιν τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει ἀφ᾽ οὖ ταῦτα ἐγένετο. [21]חננ דינ סברינ הוינ דהויו עתיד הוא דנפרקיוהי ליסריל והא תלתא יומינ הא מנ דהלינ כלהינ הוי
[22]ἀλλὰ καὶ γυναῖκές τινες ἐξ ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς· γενόμεναι ὀρθριναὶ ἐπὶ τὸ μνημεῖον [22]אלא אפ נשׁא מננ אתמהנ קדמ הוי גיר לבית קבורא
[23]καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σῶμα αὐτοῦ ἦλθον λέγουσαι καὶ ὀπτασίαν ἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ λέγουσιν αὐτὸν ζῆν. [23]וכד לא אשׁכח פגרה אתי אמרנ לנ דמלאכא חזינ תמנ ואמרינ עלוהי דחי הו
[24]καὶ ἀπῆλθόν τινες τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὖρον οὕτως καθὼς καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον, αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον. [24]ואפ אנשׁא מננ אזלו לבית קבורא ואשׁכחו הכנא איכ מא דאמר נשׁא לה דינ לא חזו
[25]καὶ αὐτὸς εἶπεν πρὸς αὐτούς, ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται· [25]הידינ אמר להונ ישׁוע או חסירי רעינא ויקירי לבא למהימנו בכלהינ אילינ דמללו נביא
[26]οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ; [26]לא הוא הלינ עתיד הוא דנסיבר משׁיחא ודנעול לתשׁבוחתה
[27]καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ μωϊσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν διερμήνευσεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ. [27]ושׁרי הוא מנ מושׁא ומנ כלהונ נביא ומפשׁק הוא להונ על נפשׁה מנ כלהונ כתבא
[28]καὶ ἤγγισαν εἰς τὴν κώμην οὖ ἐπορεύοντο, καὶ αὐτὸς προσεποιήσατο πορρώτερον πορεύεσθαι. [28]וקרבו הוו לקריתא הי דאזלינ הוו לה והו מסבר הוא להונ דאיכ דלדוכא רחיקא אזל הוא
[29]καὶ παρεβιάσαντο αὐτὸν λέγοντες, μεῖνον μεθ᾽ ἡμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέραν ἐστὶν καὶ κέκλικεν ἤδη ἡ ἡμέρα. καὶ εἰσῆλθεν τοῦ μεῖναι σὺν αὐτοῖς. [29]ואלצוהי ואמרינ לה פושׁ לותנ מטל דיומא השׁא רכנ לה למחשׁכ ועל דנקוא לותהונ
[30]καὶ ἐγένετο ἐν τῶ κατακλιθῆναι αὐτὸν μετ᾽ αὐτῶν λαβὼν τὸν ἄρτον εὐλόγησεν καὶ κλάσας ἐπεδίδου αὐτοῖς· [30]והוא דכד אסתמכ עמהונ נסב לחמא וברכ וקצא ויהב להונ
[31]αὐτῶν δὲ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν· καὶ αὐτὸς ἄφαντος ἐγένετο ἀπ᾽ αὐτῶν. [31]ומחדא אתפתח עיניהונ ואשׁתודעוהי והו אשׁתקל לה מנהונ
[32]καὶ εἶπαν πρὸς ἀλλήλους, οὐχὶ ἡ καρδία ἡμῶν καιομένη ἦν [ἐν ἡμῖν] ὡς ἐλάλει ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῶ, ὡς διήνοιγεν ἡμῖν τὰς γραφάς; [32]ואמרינ הוו חד לחד לא הוא לבנ יקיר הוא בגונ כד ממלל עמנ באורחא ומפשׁק לנ כתבא
[33]καὶ ἀναστάντες αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ὑπέστρεψαν εἰς ἰερουσαλήμ, καὶ εὖρον ἠθροισμένους τοὺς ἕνδεκα καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς, [33]וקמו בה בשׁעתא והפכו לאורשׁלמ ואשׁכחו לחדעסר דכנישׁינ ולאילינ דעמהונ
[34]λέγοντας ὅτι ὄντως ἠγέρθη ὁ κύριος καὶ ὤφθη σίμωνι. [34]כד אמרינ דשׁריראית קמ מרנ ואתחזי לשׁמעונ
[35]καὶ αὐτοὶ ἐξηγοῦντο τὰ ἐν τῇ ὁδῶ καὶ ὡς ἐγνώσθη αὐτοῖς ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου. [35]ואפ הנונ אשׁתעיו אילינ דהוי באורחא ואיכנא אתידע להונ כד קצא לחמא
[36]ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς, εἰρήνη ὑμῖν. [36]וכד הלינ ממללינ הוו ישׁוע קמ בינתהונ ואמר להונ שׁלמא עמכונ אנא אנא לא תדחלונ
[37]πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν. [37]והנונ אתרהבו והוו בדחלתא סברינ הוו גיר דרוחא חזינ
[38]καὶ εἶπεν αὐτοῖς, τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διὰ τί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν; [38]אמר להונ ישׁוע מנא מתתזיעינ אנתונ ומנא סלקנ מחשׁבתא על לבותכונ
[39]ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου ὅτι ἐγώ εἰμι αὐτός· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα. [39]חזו אידי ורגלי דאנא אנא גושׁונני ודעו דלרוחא בסרא וגרמא לית לה איכ דחזינ אנתונ דאית לי
[40]καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας. [40]וכד הלינ אמר חוי אנונ אידוהי ורגלוהי
[41]ἔτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντων εἶπεν αὐτοῖς, ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε; [41]וכד עדמא להשׁא לא מהימנינ הוו מנ חדותהונ ומתתמהינ הוו אמר להונ אית לכונ מדמ תננ למאכל
[42]οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῶ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος· [42]הנונ דינ יהבו לה מנתא מנ נונא דטויא ומנ ככריתא דדבשׁא
[43]καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν. [43]ונסב אכל לעניהונ
[44]εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, οὖτοι οἱ λόγοι μου οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῶ νόμῳ μωϊσέως καὶ τοῖς προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ. [44]ואמר להונ הלינ אנינ מלא דמללת עמכונ כד לותכונ הוית דולא הו דנשׁתלמ כל מדמ דכתיב בנמוסא דמושׁא ובנביא ובמזמורא עלי
[45]τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς. [45]הידינ פתח רעינהונ למסתכלו כתבא
[46]καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι οὕτως γέγραπται παθεῖν τὸν χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, [46]ואמר להונ דהכנא כתיב והכנא זדק הוא דנחשׁ משׁיחא ודנקומ מנ בית מיתא לתלתא יומינ
[47]καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῶ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη _ ἀρξάμενοι ἀπὸ ἰερουσαλήμ· [47]ודנתכרז בשׁמה תיבותא לשׁובקנא דחטהא בכלהונ עממא ושׁוריא נהוא מנ אורשׁלמ
[48]ὑμεῖς μάρτυρες τούτων. [48]ואנתונ אנונ סהדא דהלינ
[49]καὶ [ἰδοὺ] ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ᾽ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει ἕως οὖ ἐνδύσησθε ἐξ ὕψους δύναμιν. [49]ואנא אשׁדר עליכונ מולכנא דאבי אנתונ דינ קוו באורשׁלמ מדינתא עדמא דתלבשׁונ חילא מנ רומא
[50]ἐξήγαγεν δὲ αὐτοὺς [ἔξω] ἕως πρὸς βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς. [50]ואפק אנונ עדמא לבית-עניא וארימ אידוהי וברכ אנונ
[51]καὶ ἐγένετο ἐν τῶ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ᾽ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν. [51]והוא דכד מברכ להונ אתפרשׁ מנהונ וסלק לשׁמיא
[52]καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς ἰερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης, [52]הנונ דינ סגדו לה והפכו לאורשׁלמ בחדותא רבתא
[53]καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῶ ἱερῶ εὐλογοῦντες τὸν θεόν. [53]ובכלזבנ איתיהונ הוו בהיכלא כד משׁבחינ ומברכינ לאלהא אמינ
Author: Eberhard Nestle (1851–1913), Kurt Aland (1915–1994), Barbara Aland (b. 1937), et al.
Source: sacred-texts.org

See information...
Top