«
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
[1]μη κρινετε ινα μη κριθητε [1]לא תדונונ דלא תתדינונ
[2]εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν [2]בדינא גיר דדינינ אנתונ תתדינונ ובכילתא דמכילונ מתתכיל לכונ
[3]τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις [3]מנא דינ חזא אנת גלא דבעינה דאחוכ וקריתא דבעינכ לא בחר אנת
[4]η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος απο του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου [4]או איכנא אמר אנת לאחוכ שׁבוק אפק גלא מנ עינכ והא קריתא בעינכ
[5]υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου [5]נסב באפא אפק לוקדמ קריתא מנ עינכ והידינ נתבחר לכ למפקו גלא מנ עינה דאחוכ
[6]μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησωσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας [6]לא תתלונ קודשׁא לכלבא ולא תרמונ מרגניתכונ קדמ חזירא דלמא נדושׁונ אנינ ברגליהונ ונהפכונ נבזעונכונ
[7]αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν [7]שׁאלו ונתיהב לכונ בעו ותשׁכחונ קושׁו ונתפתח לכונ
[8]πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται [8]כל גיר דשׁאל נסב ודבעא משׁכח ולאינא דנקשׁ מתפתח לה
[9]η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον εαν αιτηση ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω [9]או מנו מנכונ גברא דנשׁאלווהי ברה לחמא למא כאפא מושׁט לה
[10]και εαν ιχθυν αιτηση μη οφιν επιδωσει αυτω [10]ואנ נונא נשׁאליוהי למא חויא מושׁט לה
[11]ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον [11]ואנ הכיל אנתונ דבישׁא אנתונ ידעינ אנתונ מוהבתא טבתא למתל לבניכונ כמא יתיראית אבוכונ דבשׁמיא נתל טבתא לאילינ דשׁאלינ לה
[12]παντα ουν οσα αν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται [12]כל מא דצבינ אנתונ דנעבדונ לכונ בנינשׁא הכנא אפ אנתונ עבדו להונ הנו גיר נמוסא ונביא
[13]εισελθετε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης [13]עולו בתרעא אליצא דפתא הו תרעא וארויחא אורחא אידא דמובלא לאבדנא וסגיאא אנונ אילינ דאזלינ בה
[14]οτι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην [14]מא קטינ תרעא ואליצא אורחא דמובלא לחיא וזעורא אנונ אילינ דמשׁכחינ לה
[15]προσεχετε δε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες [15]אזדהרו מנ נביא דגלא דאתינ לותכונ בלבושׁא דאמרא מנ לגו דינ איתיהונ דאבא חטופא
[16]απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλην η απο τριβολων συκα [16]מנ פאריהונ דינ תדעונ אנונ למא לקטינ מנ כובא ענבא או מנ קורטבא תאנא
[17]ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει [17]הכנא כל אילנא טבא פארא שׁפירא עבד אילנא דינ בישׁא פארא בישׁא עבד
[18]ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ποιειν ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν [18]לא משׁכח אילנא טבא פארא בישׁא למעבד ולא אילנא בישׁא פארא טבא למעבד
[19]παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται [19]כל אילנא דלא עבד פארא טבא מתפסק ובנורא נפל
[20]αραγε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους [20]מדינ מנ פאריהונ תדעונ אנונ
[21]ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις [21]לא הוא כל דאמר לי מרי מרי עאל למלכותא דשׁמיא אלא מנ דעבד צבינה דאבי דבשׁמיא
[22]πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι προεφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν [22]סגיאא נאמרונ לי בהו יומא מרי מרי לא בשׁמכ אתנבינ ובשׁמכ שׁאדא אפקנ ובשׁמכ חילא סגיאא עבדנ
[23]και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν [23]והידינ אודא להונ דממתומ לא ידעתכונ ארחקו לכונ מני פלחי עולא
[24]πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτους ομοιωσω αυτον ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν την οικιαν αυτου επι την πετραν [24]כל הכיל דשׁמע מלי הלינ ועבד להינ נתדמא לגברא חכימא הו דבנא ביתה על שׁועא
[25]και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσον τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν [25]ונחת מטרא ואתו נהרותא ונשׁב רוחא ואתטריו בה בביתא הו ולא נפל שׁתאסוהי גיר על שׁועא סימנ הוי
[26]και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν την οικιαν αυτου επι την αμμον [26]וכל מנ דשׁמע מלי הלינ ולא עבד להינ נתדמא לגברא סכלא דבנא ביתה על חלא
[27]και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη [27]ונחת מטרא ואתו נהרותא ונשׁב רוחא ואתטריו בביתא הו ונפל והות מפולתה רבא
[28]και εγενετο οτε συνετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου [28]והוא דכד שׁלמ ישׁוע מלא הלינ תהירינ הוו כנשׁא על יולפנה
[29]ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις [29]מלפ הוא להונ גיר איכ משׁלטא ולא איכ ספריהונ ופרישׁא
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top