|
[1]Et ascendens in naviculam, transfretavit, et venit in civitatem suam.
[2]Et ecce offerebant ei paralyticum jacentem in lecto. Et videns Jesus fidem illorum, dixit paralytico: Confide fili, remittuntur tibi peccata tua.
[3]Et ecce quidam de scribis dixerunt intra se: Hic blasphemat.
[4]Et cum vidisset Jesus cogitationes eorum, dixit: Ut quid cogitatis mala in cordibus vestris?
[5]Quid est facilius dicere: Dimittuntur tibi peccata tua: an dicere: Surge, et ambula?
[6]Ut autem sciatis, quia Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, tunc ait paralytico: Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.
[7]Et surrexit, et abiit in domum suam.
[8]Videntes autem turbæ timuerunt, et glorificaverunt Deum, qui dedit potestatem talem hominibus.
[9]Et, cum transiret inde Jesus, vidit hominem sedentem in telonio, Matthæum nomine. Et ait illi: Sequere me. Et surgens, secutus est eum.
[10]Et factum est, discumbente eo in domo, ecce multi publicani et peccatores venientes, discumbebant cum Jesu, et discipulis ejus.
[11]Et videntes pharisæi, dicebant discipulis ejus: Quare cum publicanis et peccatoribus manducat magister vester?
[12]At Jesus audiens, ait: Non est opus valentibus medicus, sed male habentibus.
[13]Euntes autem discite quid est: Misericordiam volo, et non sacrificium. Non enim veni vocare justos, sed peccatores.
[14]Tunc accesserunt ad eum discipuli Joannis, dicentes: Quare nos, et pharisæi, jejunamus frequenter: discipuli autem tui non jejunant?
[15]Et ait illis Jesus: Numquid possunt filii sponsi lugere, quamdiu cum illis est sponsus? Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus: et tunc jejunabunt.
[16]Nemo autem immittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus: tollit enim plenitudinem ejus a vestimento, et pejor scissura fit.
[17]Neque mittunt vinum novum in utres veteres: alioquin rumpuntur utres, et vinum effunditur, et utres pereunt. Sed vinum novum in utres novos mittunt: et ambo conservantur.
[18]Hæc illo loquente ad eos, ecce princeps unus accessit, et adorabat eum, dicens: Domine, filia mea modo defuncta est: sed veni, impone manum tuam super eam, et vivet.
[19]Et surgens Jesus, sequebatur eum, et discipuli ejus.
[20]Et ecce mulier, quæ sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis, accessit retro, et tetigit fimbriam vestimenti ejus.
[21]Dicebat enim intra se: Si tetigero tantum vestimentum ejus, salva ero.
[22]At Jesus conversus, et videns eam, dixit: Confide, filia, fides tua te salvam fecit. Et salva facta est mulier ex illa hora.
[23]Et cum venisset Jesus in domum principis, et vidisset tibicines et turbam tumultuantem, dicebat:
[24]Recedite: non est enim mortua puella, sed dormit. Et deridebant eum.
[25]Et cum ejecta esset turba, intravit: et tenuit manum ejus, et surrexit puella.
[26]Et exiit fama hæc in universam terram illam.
[27]Et transeunte inde Jesu, secuti sunt eum duo cæci, clamantes, et dicentes: Miserere nostri, fili David.
[28]Cum autem venisset domum, accesserunt ad eum cæci. Et dicit eis Jesus: Creditis quia hoc possum facere vobis? Dicunt ei: Utique, Domine.
[29]Tunc tetigit oculos eorum, dicens: Secundum fidem vestram, fiat vobis.
[30]Et aperti sunt oculi eorum: et comminatus est illis Jesus, dicens: Videte ne quis sciat.
[31]Illi autem exeuntes, diffamaverunt eum in tota terra illa.
[32]Egressis autem illis, ecce obtulerunt ei hominem mutum, dæmonium habentem.
[33]Et ejecto dæmonio, locutus est mutus, et miratæ sunt turbæ, dicentes: Numquam apparuit sic in Israël.
[34]Pharisæi autem dicebant: In principe dæmoniorum ejicit dæmones.
[35]Et circuibat Jesus omnes civitates, et castella, docens in synagogis eorum, et prædicans Evangelium regni, et curans omnem languorem, et omnem infirmitatem.
[36]Videns autem turbas, misertus est eis: quia erant vexati, et jacentes sicut oves non habentes pastorem.
[37]Tunc dicit discipulis suis: Messis quidem multa, operarii autem pauci.
[38]Rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam.
|