|
[1]Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat;
[2]longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem apponent tibi.
[3]Misericordia et veritas te non deserant; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui;
[4]et invenies gratiam, et disciplinam bonam, coram Deo et hominibus.
[5]Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ.
[6]In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos.
[7]Ne sis sapiens apud temetipsum; time Deum, et recede a malo:
[8]sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum.
[9]Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei;
[10]et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.
[11]Disciplinam Domini, fili mi, ne abjicias, nec deficias cum ab eo corriperis:
[12]quem enim diligit Dominus corripit, et quasi pater in filio complacet sibi.
[13]Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia.
[14]Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus.
[15]Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari.
[16]Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria.
[17]Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.
[18]Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus.
[19]Dominus sapientia fundavit terram, stabilivit cælos prudentia.
[20]Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.
[21]Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis. Custodi legem atque consilium,
[22]et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis.
[23]Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget.
[24]Si dormieris, non timebis; quiesces, et suavis erit somnus tuus.
[25]Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum.
[26]Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum, ne capiaris.
[27]Noli prohibere benefacere eum qui potest; si vales, et ipse benefac.
[28]Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere, cras dabo tibi, cum statim possis dare.
[29]Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam.
[30]Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit.
[31]Ne æmuleris hominem injustum, nec imiteris vias ejus:
[32]quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio ejus.
[33]Egestas a Domino in domo impii; habitacula autem justorum benedicentur.
[34]Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam.
[35]Gloriam sapientes possidebunt; stultorum exaltatio ignominia.
|