[1]In finem, pro octava. Psalmus David.[2]Salvum me fac, Domine, quoniam defecit sanctus, quoniam diminutæ sunt veritates a filiis hominum.[3]Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum; labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.[4]Disperdat Dominus universa labia dolosa, et linguam magniloquam.[5]Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus; labia nostra a nobis sunt. Quis noster dominus est?[6]Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum, nunc exsurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari; fiducialiter agam in eo.[7]Eloquia Domini, eloquia casta; argentum igne examinatum, probatum terræ, purgatum septuplum.[8]Tu, Domine, servabis nos, et custodies nos a generatione hac in æternum.[9]In circuitu impii ambulant: secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.