[1]Psalmus David, quando persequebatur eum Absalom, filius ejus. Domine, exaudi orationem meam; auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua justitia.[2]Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens.[3]Quia persecutus est inimicus animam meam, humiliavit in terra vitam meam; collocavit me in obscuris, sicut mortuos sæculi.[4]Et anxiatus est super me spiritus meus; in me turbatum est cor meum.[5]Memor fui dierum antiquorum: meditatus sum in omnibus operibus tuis, in factis manuum tuarum meditabar.[6]Expandi manus meas ad te; anima mea sicut terra sine aqua tibi.[7]Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum.[8]Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.[9]Eripe me de inimicis meis, Domine; ad te confugi.[10]Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam.[11]Propter nomen tuum, Domine, vivificabis me; in æquitate tua, educes de tribulatione animam meam;[12]et in misericordia tua disperdes inimicos meos, et perdes omnes qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum.