|
[1]In finem. Psalmus David. Ad te, Domine, levai animam meam.
[2]Deus meus, in te confido; non erubescam.
[3]Neque irrideant me inimici mei: etenim universi, qui sustinent te, non confundentur.
[4]Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.
[5]Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.
[6]Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt.
[7]Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.
[8]Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.
[9]Diriget mansuetos in judicio; docebit mites vias suas.
[10]Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.
[11]Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo; multum est enim.
[12]Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via quam elegit.
[13]Anima ejus in bonis demorabitur; et semen ejus hæreditabit terram.
[14]Firmamentum est Dominus timentibus eum; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.
[15]Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
[16]Respice in me, et miserere mei; quia unicus et pauper sum ego.
[17]Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt; de necessitatibus meis erue me.
[18]Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.
[19]Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.
[20]Custodi animam meam, et erue me; non erubescam, quoniam speravi in te.
[21]Innocentes et recti adhæserunt mihi, quia sustinui te.
[22]Libera, Deus, Israël ex omnibus tribulationibus suis.
|