|
[1]Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. In te, Domine, speravi; non confundar in æternum;
[2]in justitia tua libera me, et eripe me: inclina ad me aurem tuam, et salva me.
[3]Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias: quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.
[4]Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui:
[5]quoniam tu es patientia mea, Domine; Domine, spes mea a juventute mea.
[6]In te confirmatus sum ex utero; de ventre matris meæ tu es protector meus; in te cantatio mea semper.
[7]Tamquam prodigium factus sum multis; et tu adjutor fortis.
[8]Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam.
[9]Ne projicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
[10]Quia dixerunt inimici mei mihi: et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum;
[11]dicentes: Deus dereliquit eum: persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat.
[12]Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum respice.
[13]Confundantur et deficiant detrahentes animæ; operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi.
[14]Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam.
[15]Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,
[16]introibo in potentias Domini; Domine, memorabor justitiæ tuæ solius.
[17]Deus, docuisti me a juventute mea; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.
[18]Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est, potentiam tuam,
[19]et justitiam tuam, Deus, usque in altissima; quæ fecisti magnalia, Deus: quis similis tibi?
[20]Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas ! et conversus vivificasti me, et de abyssis terræ iterum reduxisti me.
[21]Multiplicasti magnificentiam tuam; et conversus consolatus es me.
[22]Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus; psallam tibi in cithara, sanctus Israël.
[23]Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi; et anima mea quam redemisti.
[24]Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.
|