[1]Infirmum autem in fide assumite, non in disceptationibus cogitationum.
[2]Alius enim credit se manducare omnia: qui autem infirmus est, olus manducet.
[3]Is qui manducat, non manducantem non spernat: et qui non manducat, manducantem non judicet: Deus enim illum assumpsit.
[4]Tu quis es, qui judicas alienum servum? domino suo stat, aut cadit: stabit autem: potens est enim Deus statuere illum.
[5]Nam alius judicat diem inter diem: alius autem judicat omnem diem: unusquisque in suo sensu abundet.
[6]Qui sapit diem, Domino sapit, et qui manducat, Domino manducat: gratias enim agit Deo. Et qui non manducat, Domino non manducat, et gratias agit Deo.
[7]Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemo sibi moritur.
[8]Sive enim vivemus, Domino vivimus: sive morimur, Domino morimur. Sive ergo vivimus, sive morimur, Domini sumus.
[9]In hoc enim Christus mortuus est, et resurrexit: ut et mortuorum et vivorum dominetur.
[10]Tu autem quid judicas fratrem tuum? aut tu quare spernis fratrem tuum? omnes enim stabimus ante tribunal Christi.
[11]Scriptum est enim: Vivo ego, dicit Dominus, quoniam mihi flectetur omne genu: et omnis lingua confitebitur Deo.
[12]Itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo.
[13]Non ergo amplius invicem judicemus: sed hoc judicate magis, ne ponatis offendiculum fratri, vel scandalum.
[14]Scio, et confido in Domino Jesu, quia nihil commune per ipsum, nisi ei qui existimat quid commune esset, illi commune est.
[15]Si enim propter cibum frater tuus contristatur, jam non secundum caritatem ambulas. Noli cibo tuo illum perdere, pro quo Christus mortuus est.
[16]Non ergo blasphemetur bonum nostrum.
[17]Non est enim regnum Dei esca et potus: sed justitia, et pax, et gaudium in Spiritu Sancto:
[18]qui enim in hoc servit Christo, placet Deo, et probatus est hominibus.
[19]Itaque quæ pacis sunt, sectemur: et quæ ædificationis sunt, in invicem custodiamus.
[20]Noli propter escam destruere opus Dei, omnia quidem sunt munda: sed malum est homini, qui per offendiculum manducat.
[21]Bonum est non manducare carnem, et non bibere vinum, neque in quo frater tuus offenditur, aut scandalizatur, aut infirmatur.
[22]Tu fidem habes? penes temetipsum habe coram Deo. Beatus qui non judicat semetipsum in eo quod probat.
[23]Qui autem discernit, si manducaverit, damnatus est: quia non ex fide. Omne autem, quod non est ex fide, peccatum est.
|