|
[1]Sapientia laudabit animam suam, et in Deo honorabitur, et in medio populi sui gloriabitur,
[2]et in ecclesiis Altissimi aperiet os suum, et in conspectu virtutis illius gloriabitur,
[3]et in medio populi sui exaltabitur, et in plenitudine sancta admirabitur,
[4]et in multitudine electorum habebit laudem, et inter benedictos benedicetur, dicens:
[5]Ego ex ore Altissimi prodivi, primogenita ante omnem creaturam.
[6]Ego feci in cælis ut oriretur lumen indeficiens, et sicut nebula texi omnem terram.
[7]Ego in altissimis habitavi, et thronus meus in columna nubis.
[8]Gyrum cæli circuivi sola, et profundum abyssi penetravi: in fluctibus maris ambulavi.
[9]Et in omni terra steti: et in omni populo,
[10]et in omni gente primatum habui:
[11]et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi. Et in his omnibus requiem quæsivi, et in hæreditate Domini morabor.
[12]Tunc præcepit, et dixit mihi Creator omnium: et qui creavit me, requievit in tabernaculo meo.
[13]Et dixit mihi: In Jacob inhabita, et in Israël hæreditare, et in electis meis mitte radices.
[14]Ab initio et ante sæcula creata sum, et usque ad futurum sæculum non desinam: et in habitatione sancta coram ipso ministravi.
[15]Et sic in Sion firmata sum, et in civitate sanctificata similiter requievi, et in Jerusalem potestas mea.
[16]Et radicavi in populo honorificato, et in parte Dei mei hæreditas illius, et in plenitudine sanctorum detentio mea.
[17]Quasi cedrus exaltata sum in Libano, et quasi cypressus in monte Sion:
[18]quasi palma exaltata sum in Cades, et quasi plantatio rosæ in Jericho:
[19]quasi oliva speciosa in campis, et quasi platanus exaltata sum juxta aquam in plateis.
[20]Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi; quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris:
[21]et quasi storax, et galbanus, et ungula, et gutta, et quasi Libanus non incisus vaporavi habitationem meam, et quasi balsamum non mistum odor meus.
[22]Ego quasi terebinthus extendi ramos meos, et rami mei honoris et gratiæ.
[23]Ego quasi vitis fructificavi suavitatem odoris: et flores mei fructus honoris et honestatis.
[24]Ego mater pulchræ dilectionis, et timoris, et agnitionis, et sanctæ spei.
[25]In me gratia omnis viæ et veritatis: in me omnis spes vitæ et virtutis.
[26]Transite ad me, omnes qui concupiscitis me, et a generationibus meis implemini:
[27]spiritus enim meus super mel dulcis, et hæreditas mea super mel et favum.
[28]Memoria mea in generatione sæculorum.
[29]Qui edunt me, adhuc esurient, et qui bibunt me, adhuc sitient.
[30]Qui audit me non confundetur, et qui operantur in me non peccabunt:
[31]qui elucidant me, vitam æternam habebunt.
[32]Hæc omnia liber vitæ, et testamentum Altissimi, et agnitio veritatis.
[33]Legem mandavit Moyses in præceptis justitiarum, et hæreditatem domui Jacob, et Israël promissiones.
[34]Posuit David, puero suo, excitare regem ex ipso fortissimum, et in throno honoris sedentem in sempiternum.
[35]Qui implet quasi Phison sapientiam, et sicut Tigris in diebus novorum:
[36]qui adimplet quasi Euphrates sensum, qui multiplicat quasi Jordanis in tempore messis:
[37]qui mittit disciplinam sicut lucem, et assistens quasi Gehon in die vindemiæ.
[38]Qui perficit primus scire ipsam, et infirmior non investigabit eam.
[39]A mari enim abundavit cogitatio ejus, et consilium illius ab abysso magna.
[40]Ego sapientiam effudi flumina:
[41]ego quasi trames aquæ immensæ de fluvio: ego quasi fluvii dioryx, et sicut aquæductus exivi de paradiso.
[42]Dixi: Rigabo hortum meum plantationum, et inebriabo prati mei fructum.
[43]Et ecce factus est mihi trames abundans, et fluvius meus appropinquavit ad mare:
[44]quoniam doctrinam quasi antelucanum illumino omnibus, et enarrabo illam usque ad longinquum.
[45]Penetrabo omnes inferiores partes terræ, et inspiciam omnes dormientes, et illuminabo omnes sperantes in Domino.
[46]Adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam, et relinquam illam quærentibus sapientiam, et non desinam in progenies illorum usque in ævum sanctum.
[47]Videte quoniam non soli mihi laboravi, sed omnibus exquirentibus veritatem.
|