[1]Vigilia honestatis tabefaciet carnes, et cogitatus illius auferet somnum.
[2]Cogitatus præscientiæ avertit sensum, et infirmitas gravis sobriam facit animam.
[3]Laboravit dives in congregatione substantiæ, et in requie sua replebitur bonis suis.
[4]Laboravit pauper in diminutione victus, et in fine inops fit.
[5]Qui aurum diligit non justificabitur, et qui insequitur consumptionem replebitur ex ea.
[6]Multi dati sunt in auri casus, et facta est in specie ipsius perditio illorum.
[7]Lignum offensionis est aurum sacrificantium: væ illis qui sectantur illud ! et omnis imprudens deperiet in illo.
[8]Beatus dives qui inventus est sine macula, et qui post aurum non abiit, nec speravit in pecunia et thesauris.
[9]Quis est hic? et laudabimus eum: fecit enim mirabilia in vita sua.
[10]Qui probatus est in illo, et perfectus est, erit illi gloria æterna: qui potuit transgredi, et non est transgressus; facere mala, et non fecit.
[11]Ideo stabilita sunt bona illius in Domino, et eleemosynas illius enarrabit omnis ecclesia sanctorum.
[12]Supra mensam magnam sedisti? non aperias super illam faucem tuam prior.
[13]Non dicas sic: Multa sunt, quæ super illam sunt.
[14]Memento quoniam malus est oculus nequam.
[15]Nequius oculo quid creatum est? ideo ab omni facie sua lacrimabitur, cum viderit.
[16]Ne extendas manum tuam prior, et invidia contaminatus erubescas.
[17]Ne comprimaris in convivio.
[18]Intellige quæ sunt proximi tui ex teipso.
[19]Utere quasi homo frugi his quæ tibi apponuntur: ne, cum manducas multum, odio habearis.
[20]Cessa prior causa disciplinæ: et noli nimius esse, ne forte offendas.
[21]Et si in medio multorum sedisti, prior illis ne extendas manum tuam, nec prior poscas bibere.
[22]Quam sufficens est homini eruditio vinum exiguum ! et in dormiendo non laborabis ab illo, et non senties dolorem.
[23]Vigilia, cholera et tortura viro infrunito,
[24]somnus sanitatis in homine parco: dormiet usque mane, et anima illius cum ipso delectabitur.
[25]Et si coactus fueris in edendo multum, surge e medio, evome, et refrigerabit te, et non adduces corpori tuo infirmitatem.
[26]Audi me, fili, et ne spernas me, et in novissimo invenies verba mea.
[27]In omnibus operibus tuis esto velox, et omnis infirmitas non occurret tibi.
[28]Splendidum in panibus benedicent labia multorum, et testimonium veritatis illius fidele.
[29]Nequissimo in pane murmurabit civitas, et testimonium nequitiæ illius verum est.
[30]Diligentes in vino noli provocare: multos enim exterminavit vinum.
[31]Ignis probat ferrum durum: sic vinum corda superborum arguet in ebrietate potatum.
[32]Æqua vita hominibus vinum in sobrietate: si bibas illud moderate, eris sobrius.
[33]Quæ vita est ei qui minuitur vino?
[34]Quid defraudat vitam? mors.
[35]Vinum in jucunditatem creatum est, et non in ebrietatem ab initio.
[36]Exsultatio animæ et cordis vinum moderate potatum.
[37]Sanitas est animæ et corpori sobrius potus.
[38]Vinum multum potatum irritationem, et iram, et ruinas multas facit.
[39]Amaritudo animæ vinum multum potatum.
[40]Ebrietatis animositas, imprudentis offensio, minorans virtutem, et faciens vulnera.
[41]In convivio vini non arguas proximum, et non despicias eum in jucunditate illius.
[42]Verba improperii non dicas illi, et non premas illum repetendo.
|