«
Vulgata Clementina (1592)
Vul
Peshitta OT
PesOT
[1]Apparuit autem ei Dominus in convalle Mambre sedenti in ostio tabernaculi sui in ipso fervore diei. [1]ܘܐܸܬܼܓܿܠܝܼ ܥܠܵܘܗܝ ܡܵܪܝܵܐ ܒܹܝܬ ܒܲܠܘܼܛܵܐ ܕܡܲܡܪܹܐ: ܘܗܘ̤ ܝܵܬܸܒ݂ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܢܵܐ ܟܲܕ݂ ܚܵܡ ܝܵܘܡܵܐ.
[2]Cumque elevasset oculos, apparuerunt ei tres viri stantes prope eum: quos cum vidisset, cucurrit in occursum eorum de ostio tabernaculi, et adoravit in terram. [2]ܘܐܲܪܝܼܡ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ ܘܲܚܙܵܐ: ܘܗܵܐ ܬܠܵܬܼܵܐ ܓܲܒ݂ܪܝܼܢ ܩܵܝܡܝܼܢ ܠܥܸܠ ܡܸܢܹܗ: ܘܲܚܙܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܘܲܪܗܸܛ ܠܐܘܼܪܥܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܿܢܵܐ: ܘܲܣܓܸܕ݂ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.
[3]Et dixit: Domine, si inveni gratiam in oculis tuis, ne transeas servum tuum: [3]ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝ: ܐܸܢ ܐܸܫܟܿܚܹܬܼ ܪܲܚܡܹܐ ܒܥܲܝܢܲܝܟ: ܠܵܐ ܬܸܥܒܲܪ ܡ̣ܢ ܥܲܒ݂ܕܵܟ.
[4]sed afferam pauxillum aquæ, et lavate pedes vestros, et requiescite sub arbore. [4]ܐܸܣܲܒ݂ ܩܲܠܝܼܠ ܡܲܝ̈ܵܐ ܘܐܲܫܝܼܓܼܘ ܪܸܓܼܠܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܐܸܣܬܿܡܸܟ݂ܘ ܬܚܹܝܬܼ ܐܝܼܠܵܢܵܐ.
[5]Ponamque buccellam panis, et confortate cor vestrum: postea transibitis: idcirco enim declinastis ad servum vestrum. Qui dixerunt: Fac ut locutus es. [5]ܘܣܲܒ݂ܘ ܦܸܬܿܬܼܵܐ ܕܠܲܚܡܵܐ ܘܲܣܡܘܿܟ݂ܘ ܠܸܒܟ݂ܘܿܢ: ܘܒ݂ܵܬܸܪܟܸܿܢ ܬܸܥܒܿܪܘܼܢ: ܡܸܛܠ ܕܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܲܪܬܿܘܿܢ ܥܲܠ ܥܲܒ݂ܕܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܗܵܟܲܢܵܐ ܬܸܥܒܸܿܕ ܐܲܝܟ ܕܐܸܡܲܪܬ.
[6]Festinavit Abraham in tabernaculum ad Saram, dixitque ei: Accelera, tria sata similæ commisce, et fac subcinericios panes. [6]ܘܐܸܣܬܲܪܗܲܒ݂ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܘܲܪܗܸܛ ܠܡܲܫܟܿܢܵܐ ܠܘܵܬܼ ܣܲܪܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂: ܒܲܥܓܲܠ ܬܠܵܬܼ ܣܵܐܝܼ̈ܢ ܩܲܡܚܵܐ ܢܫܝܼܦܵܐ: ܠܘܼܫܝ ܘܲܥܒܸܕ݂ܝ ܪܲܥܦܵܐ.
[7]Ipse vero ad armentum cucurrit, et tulit inde vitulum tenerrimum et optimum, deditque puero: qui festinavit et coxit illum. [7]ܘܲܠܒܲܩܪܵܐ ܪܗܸܛ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܘܲܢܣܲܒ݂ ܥܸܓܼܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܫܲܡܝܼܢ ܘܛܵܒ݂: ܘܝܲܗ̄ܒܹܿܗܿ ܠܛܲܠܝܵܐ ܘܣܲܪܗܸܒ݂ ܕܢܸܥܒܿܕ݂ܝܼܘܗܝ.
[8]Tulit quoque butyrum et lac, et vitulum quem coxerat, et posuit coram eis: ipse vero stabat juxta eos sub arbore. [8]ܘܲܢܣܲܒ݂ ܚܹܐܘܬܼܵܐ ܘܚܲܠܒ݂ܵܐ ܘܥܸܓܼܠܵܐ ܕܲܥܒܲܕ݂: ܘܣܵܡ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ: ܘܗܘ̤ ܩܵܐܹܡ ܗ̄ܘܵܐ ܠܥܸܠ ܡܸܢܗܘܿܢ ܬܚܹܝܬܼ ܐܝܼܠܵܢܵܐ: ܘܐܸܟܲܠܘ.
[9]Cumque comedissent, dixerunt ad eum: Ubi est Sara uxor tua? Ille respondit: Ecce in tabernaculo est. [9]ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ: ܐܲܝܟܵܐ ܗ̄ܝܼ ܣܲܪܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܟ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܗܵܐ ܒܡܲܫܟܿܢܵܐ.
[10]Cui dixit: Revertens veniam ad te tempore isto, vita comite, et habebit filium Sara uxor tua. Quo audito, Sara risit post ostium tabernaculi. [10]ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܡܸܗܦܲܟ ܐܸܗܦܘܿܟ ܠܘܵܬܼܵܟ݂ ܠܙܲܒ݂ܢܵܐ ܗܵܢܵܐ ܟܲܕ݂ ܗܝ̤ ܚܲܝܵܐ: ܘܢܸܗܘ̤ܐ ܒܪܵܐ ܠܣܲܪܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܟ: ܘܣܲܪܵܐ ܫܸܡܥܲܬܼ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܿܢܵܐ: ܘܗܘ̤ ܒܸܣܬܿܪܵܗܿ.
[11]Erant autem ambo senes, provectæque ætatis, et desierant Saræ fieri muliebria. [11]ܘܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܣܲܪܵܐ ܣܐܸܒ݂ܘ ܘܥܲܠܘ ܒܲܫܢܲܝܵ̈ܐ: ܥܒܲܪ ܡ̣ܢ ܕܲܠܡܸܗܘܵܐ ܠܣܲܪܵܐ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܢܸܫܹ̈ܐ.
[12]Quæ risit occulte dicens: Postquam consenui, et dominus meus vetulus est, voluptati operam dabo? [12]ܘܓܸܚܟܲܬܼ ܣܲܪܵܐ ܒܠܸܒܵܗܿ ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܲܒ݂ܠܝܼܬܼ ܗܵܘ̇ܝܵܐ ܠܝܼ ܥܠܲܝܡܘܼܬܼܵܐ: ܘܡܵܪܝ ܣܐܸܒ݂.
[13]Dixit autem Dominus ad Abraham: Quare risit Sara, dicens: Num vere paritura sum anus? [13]ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܠܡܵܢܵܐ ܓܸܚܟܲܬܼ ܣܲܪܵܐ ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܫܲܪܝܼܪܵܐܝܼܬܼ ܐܹܠܲܕ݂ ܐܸܢܵܐ ܕܣܸܐܒܹܬܼ.
[14]Numquid Deo quidquam est difficile? juxta condictum revertar ad te hoc eodem tempore, vita comite, et habebit Sara filium. [14]ܪܲܒܵܐ ܗ̄ܝܼ ܨܒ݂ܘܼܬܼܵܐ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܕܲܠܙܲܒ݂ܢܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܸܗܦܘܿܟ ܠܘܵܬܵܟ݂ ܟܲܕ݂ ܗܝܼ ܚܲܝܵܐ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܒܪܵܐ ܠܣܲܪܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܟ.
[15]Negabit Sara, dicens: Non risi, timore perterrita. Dominus autem: Non est, inquit, ita: sed risisti. [15]ܘܟܸܦܪܲܬܼ ܣܲܪܵܐ ܘܐܸܡܪܲܬܼ ܠܵܐ ܓܸܚܟܹܿܬܼ: ܡܸܛܠ ܕܕܸܚܠܲܬܼ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ: ܒܪܲܡ ܓܲܚܸܟ݂ܬܿܝ.
[16]Cum ergo surrexissent inde viri, direxerunt oculos contra Sodomam: et Abraham simul gradiebatur, deducens eos. [16]ܘܩܵܡܘ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܘܚܵܪܘ ܠܐܲܦܲܝ̈ ܣܕ݂ܘܿܡ: ܘܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܐܸܙܲܠ ܥܲܡܗܘܿܢ ܕܢܸܠܘܸܐ ܐܸܢܘܿܢ.
[17]Dixitque Dominus: Num celare potero Abraham quæ gesturus sum: [17]ܘܡܵܪܝܵܐ ܐܸܡܲܪ: ܡܟܲܣܸܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡ̣ܢ ܥܲܒ݂ܕܲܝ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܡܸܕܸܡ ܕܥܵܒܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ.
[18]cum futurus sit in gentem magnam, ac robustissimam, et benedicendæ sint in illo omnes nationes terræ? [18]ܘܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܡܸܗܘܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܠܥܲܡܵܐ ܪܲܒܵܐ ܘܣܲܓܿܝܼܐܵܐ: ܘܢܸܬܼܒܲܪܟ݂ܘܼܢ ܒܹܗ ܟܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ.
[19]Scio enim quod præcepturus sit filiis suis, et domui suæ post se ut custodiant viam Domini, et faciant judicium et justitiam: ut adducat Dominus propter Abraham omnia quæ locutus est ad eum. [19]ܡܸܛܠ ܕܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܠܹܗ: ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܠܲܒ݂ܢܵܘ̈ܗܝ ܘܠܼܲܒ݂ܢܲܝ̈ ܒܲܝܬܹܿܗ ܡ̣ܢ ܒܵܬܼܪܹܗ: ܕܢܸܛܪܘܼܢ ܐܘܼܪܚܵܬܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܙܲܕܝܼܩܘܼܬܼܵܐ ܘܕ݂ܝܼܢܵܐ ܡܸܛܠ ܕܢܲܝܬܹܿܐ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܡܸܕܸܡ ܕܐܸܡܲܪ ܥܠܵܘܗܝ.
[20]Dixit itaque Dominus: Clamor Sodomorum et Gomorrhæ multiplicatus est, et peccatum eorum aggravatum est nimis. [20]ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝܵܐ: ܓܥܵܬܼܵܐ ܕܲܣܕ݂ܘܿܡ ܘܲܕ݂ܥܵܡܘܿܪܵܐ ܥܸܠܲܬܼ ܩܕ݂ܵܡܲܝ: ܘܲܚܛܵܗܲܝܗܘܿܢ ܛܵܒ݂ ܥܫܸܢܘ.
[21]Descendam, et videbo utrum clamorem qui venit ad me, opere compleverint; an non est ita, ut sciam. [21]ܐܸܚܘܿܬܼ ܘܐܸܚܙܸܐ: ܐܸܢ ܐܲܝܟ ܓܥܵܬܼܵܐ ܕܥܸܠܲܬܼ ܠܘܵܬܼܝ ܥܒܸܕ݂ܘ ܘܫܲܡܠܝܼܘ. ܘܐܸܢ ܠܵܐ: ܐܸܕܲܥ.
[22]Converteruntque se inde, et abierunt Sodomam: Abraham vero adhuc stabat coram Domino. [22]ܘܐܸܬܼܦܢܝܼܘ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܘܐܸܙܲܠܘ ܠܲܣܕ݂ܘܿܡ: ܘܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܥܕܲܟܹܿܝܐ ܩܵܐܹܡ ܗ̄ܘܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ.
[23]Et appropinquans ait: Numquid perdes justum cum impio? [23]ܘܲܩܪܸܒ݂ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܒܚܲܕ݂ ܪܘܼܓܼܙܵܐ ܡܵܘܒܸܿܕ݂ ܐܲܢ̄ܬ ܙܲܕܝܼܩܵܐ ܥܲܡ ܚܲܛܵܝܵܐ.
[24]si fuerint quinquaginta justi in civitate, peribunt simul? et non parces loco illi propter quinquaginta justos, si fuerint in eo? [24]ܐܸܢ ܐܝܼܬܼ ܚܲܡܫܝܼܢ ܙܲܕܝܼܩܝܼܢ ܒܓ݂ܵܘ ܩܪܝܼܬܼܵܐ: ܒܪܘܼܓܼܙܵܐ ܚܲܕ݂ ܡܵܘܒܸܿܕ ܐܲܢ̄ܬ: ܘܠܵܐ ܫܵܒܸܩ ܐܲܢ̄ܬ ܠܐܲܬܼܪܵܐ: ܡܸܛܠ ܚܲܡܫܝܼܢ ܙܲܕܝܼܩܝܼܢ ܕܲܒ݂ܓ݂ܵܘܵܗܿ.
[25]Absit a te ut rem hanc facias, et occidas justum cum impio, fiatque justus sicut impius, non est hoc tuum: qui judicas omnem terram, nequaquam facies judicium hoc. [25]ܚܵܣ ܠܵܟ݂ ܕܬܸܥܒܸܿܕ݂ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܕܬܸܩܛܘܿܠ ܙܲܟܵܝܵܐ ܥܲܡ ܚܲܝܵܒ݂ܵܐ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܙܲܟܵܝܵܐ ܐܲܝܟ ܚܲܝܵܒ݂ܵܐ: ܚܵܣ ܠܵܟ݂ ܕܲܝܵܢܵܐ ܕܟ݂ܠܵܗ ܐܲܪܥܵܐ: ܠܵܐ ܢܸܬܼܥܒܸܕ݂ ܕܝܼܢܵܐ ܗܵܢܵܐ.
[26]Dixitque Dominus ad eum: Si invenero Sodomis quinquaginta justos in medio civitatis, dimittam omni loco propter eos. [26]ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝܵܐ: ܐܸܢ ܐܸܫܟܲܚ ܒܲܣܕ݂ܘܿܡ ܚܲܡܫܝܼܢ ܙܲܕܝܼܩܝܼܢ ܒܓ݂ܵܘ ܩܪܝܼܬܼܵܐ: ܐܸܫܒܿܘܿܩ ܠܟ݂ܠܹܗܿ ܐܲܬܼܪܵܐ ܡܸܛܠܵܬܼܗܘܿܢ.
[27]Respondensque Abraham, ait: Quia semel cœpi, loquar ad Dominum meum, cum sim pulvis et cinis. [27]ܘܲܥܢܵܐ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܗܵܐ ܫܲܪܝܼܬܼ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܢܵܐ ܥܲܦܪܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܘܩܸܛܡܵܐ.
[28]Quid si minus quinquaginta justis quinque fuerint? delebis, propter quadraginta quinque, universam urbem? Et ait: Non delebo, si invenero ibi quadraginta quinque. [28]ܘܐܸܢ ܚܲܣܝܼܪܝܼܢ ܡ̣ܢ ܚܲܡܫܝܼܢ ܙܲܕܝܼܩܝܼܢ ܚܲܡܫܵܐ: ܡܚܲܒܸܿܠ ܐܲܢ̄ܬ ܡܸܛܠ ܚܲܡܫܵܐ ܟܠܵܗܿ ܩܪܝܼܬܼܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ ܐܹܚܲܒܸܿܠ ܐܸܢ ܐܸܫܟܲܚ ܬܲܡܵܢ ܐܲܪܒܿܥܝܼܢ ܘܚܲܡܫܵܐ.
[29]Rursumque locutus est ad eum: Sin autem quadraginta ibi inventi fuerint, quid facies? Ait: Non percutiam propter quadraginta. [29]ܘܐܵܘܣܸܦ ܬܒ݂ܘܼ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܠܡܹܐܡܲܪ ܠܹܗ: ܘܐܸܢ ܡܸܫܬܲܟ݂ܚܝܼܢ ܬܲܡܵܢ ܐܲܪܒܿܥܝܼܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ ܐܹܚܲܒܸܿܠ ܐܸܢ ܐܸܫܟܲܚ ܬܲܡܵܢ ܐܲܪܒܿܥܝܼܢ.
[30]Ne quæso, inquit, indigneris, Domine, si loquar: quid si ibi inventi fuerint triginta? Respondit: Non faciam, si invenero ibi triginta. [30]ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ ܢܸܬܼܒܿܐܸܫ ܠܡܵܪܝܵܐ ܘܐܹܡܲܠܸܠ: ܘܐܸܢ ܡܸܫܬܲܟ݂ܚܝܼܢ ܬܲܡܵܢ ܬܠܵܬܼܝܼܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ ܐܹܚܲܒܸܿܠ ܐܸܢ ܐܸܫܟܲܚ ܬܲܡܵܢ ܬܠܵܬܼܝܼܢ.
[31]Quia semel, ait, cœpi loquar ad Dominum meum: quid si ibi inventi fuerint viginti? Ait: Non interficiam propter viginti. [31]ܘܐܸܡܲܪ݂ ܗܵܐ ܫܲܪܝܼܬܼ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܢ ܡܸܫܬܲܟ݂ܚܝܼܢ ܬܲܡܵܢ ܥܸܣܪܝܼܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ ܐܹܚܲܒܸܿܠ ܡܸܛܠ ܥܸܣܪܝܼܢ.
[32]Obsecro, inquit, ne irascaris, Domine, si loquar adhuc semel: quid si inventi fuerint ibi decem? Et dixit: Non delebo propter decem. [32]ܘܐܸܡܲܪ݂: ܠܵܐ ܢܸܬܼܒܿܐܸܫ ܠܡܵܪܝܵܐ ܘܐܹܡܲܠܸܠ. ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܙܒܲܢ̄ܬܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܘܐܸܢ ܡܸܫܬܲܟ݂ܚܝܼܢ ܬܲܡܵܢ ܥܸܣܪܵܐ. ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ ܐܹܚܲܒܸܿܠ ܡܸܛܠ ܥܸܣܪܵܐ.
[33]Abiitque Dominus, postquam cessavit loqui ad Abraham: et ille reversus est in locum suum. [33]ܘܐܸܙܲܠ ܡܵܪܝܵܐ ܟܲܕ݂ ܫܲܠܸܡ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ ܥܲܡ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܘܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܗܦܲܟ ܠܐܲܬܼܪܹܗܿ.
Source: unbound.biola.edu
Top