|
[1]Onus Babylonis, quod vidit Isaias, filius Amos.
[2]Super montem caliginosum levate signum: exaltate vocem, levate manum, et ingrediantur portas duces.
[3]Ego mandavi sanctificatis meis, et vocavi fortes meos in ira mea, exsultantes in gloria mea.
[4]Vox multitudinis in montibus, quasi populorum frequentium; vox sonitus regum, gentium congregatarum. Dominus exercituum præcepit militiæ belli,
[5]venientibus de terra procul, a summitate cæli; Dominus, et vasa furoris ejus, ut disperdat omnem terram.
[6]Ululate, quia prope est dies Domini; quasi vastitas a Domino veniet.
[7]Propter hoc omnes manus dissolventur, et omne cor hominis contabescet,
[8]et conteretur. Torsiones et dolores tenebunt; quasi parturiens dolebunt: unusquisque ad proximum suum stupebit, facies combustæ vultus eorum.
[9]Ecce dies Domini veniet, crudelis, et indignationis plenus, et iræ, furorisque, ad ponendam terram in solitudinem, et peccatores ejus conterendos de ea.
[10]Quoniam stellæ cæli, et splendor earum, non expandent lumen suum; obtenebratus est sol in ortu suo, et luna non splendebit in lumine suo.
[11]Et visitabo super orbis mala, et contra impios iniquitatem eorum; et quiscere faciam superbiam infidelium, et arrogantiam fortium humiliabo.
[12]Pretiosior erit vir auro, et homo mundo obrizo.
[13]Super hoc cælum turbabo; et movebitur terra de loco suo, propter indignationem Domini exercituum, et propter diem iræ furoris ejus.
[14]Et erit quasi damula fugiens, et quasi ovis, et non erit qui congreget. Unusquisque ad populum suum convertetur, et singuli ad terram suam fugient.
[15]Omnis qui inventus fuerit occidetur, et omnis qui supervenerit cadet in gladio;
[16]infantes eorum allidentur in oculis eorum, diripientur domus eorum, et uxores eorum violabuntur.
[17]Ecce ego suscitabo super eos Medos, qui argentum non quærant, nec aurum velint;
[18]sed sagittis parvulos interficient, et lactantibus uteris non miserebuntur, et super filios non parcet oculus eorum.
[19]Et erit Babylon illa gloriosa in regnis, inclyta superbia Chaldæorum, sicut subvertit Dominus Sodomam et Gomorrham.
[20]Non habitabitur usque in finem, et non fundabitur usque ad generationem et generationem; nec ponet tibi tentoria Arabs, nec pastores requiescent ibi.
[21]Sed requiescent ibi bestiæ, et replebuntur domus eorum draconibus, et habitabunt ibi struthiones, et pilosi saltabunt ibi;
[22]et respondebunt ibi ululæ in ædibus ejus, et sirenes in delubris voluptatis.
|