|
[1]Καὶ πάλιν ἤρξατο διδάσκειν παρὰ τὴν θάλασσαν· καὶ συνήχθη πρὸς αὐτὸν ὄχλος πολύς, ὥστε αὐτὸν ἐμβάντα εἰς τὸ πλοῖον καθῆσθαι ἐν τῇ θαλάσσῃ· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦσαν. |
[1]תוב דינ שׁרי הוא מלפ על יד ימא ואתכנשׁו לותה כנשׁא סגיאא איכ דנסק נתב לה בספינתא בימא וכלה כנשׁא קאמ הוא על ארעא על יד ימא |
[2]καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς πολλά, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ· |
[2]ומלפ הוא להונ במתלא סגי ואמר הוא ביולפנה |
[3]ἀκούετε. ἰδοὺ ἐξῆθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι. |
[3]שׁמעו הא נפק זרועא למזרע |
[4]καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπείρειν ὃ μὲν ἔπεσεν ἐπὶ τὴν ὁδόν, καὶ ἦλθον τὰ πετεινὰ καὶ κατέφαγεν αὐτό· |
[4]וכד זרע אית דנפל על יד אורחא ואתת פרחתא ואכלתה |
[5]καὶ ἄλλο ἔπεσεν ἐπὶ τὸ πετρῶδες, ὅπου οὐκ εἶχε γῆν πολλήν, καὶ εὐθέως ἐξανέτειλε διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς, |
[5]אחרנא דינ נפל על שׁועא איכא דלית ארעא סגי ובר שׁעתה בלץ מטל דלית הוא עומקא דארעא |
[6]ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη, καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη· |
[6]כד דנח דינ שׁמשׁא חמא ומטל דלית הוא לה עקרא יבשׁ |
[7]καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ συνέπνιξαν αὐτό, καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκε· |
[7]ואחרנא נפל בית כובא וסלקו כובא וחנקוהי ופארא לא יהב |
[8]καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδου καρπὸν ἀναβαίνοντα καὶ αὐξάνοντα, καὶ ἔφερεν ἐν τριάκοντα καὶ ἐν ἑξήκοντα καὶ ἐν ἑκατόν. |
[8]אחרנא דינ נפל על ארעא טבתא וסלק ורבא ויהב פארא אית דתלתינ ואית דשׁתינ ואית דמאא |
[9]καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. |
[9]ואמר הוא מנ דאית לה אדנא דנשׁמע נשׁמע |
[10]῞Οτε δὲ ἐγένετο κατὰ μόνας, ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν. |
[10]כד הוו דינ בלחודיהונ שׁאלוהי הנונ דעמה עמ תרעסרתה מתלא הו |
[11]καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ· ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται, |
[11]ואמר להונ ישׁוע לכונ יהיב למדע ארזא דמלכותה דאלהא לבריא דינ כל מדמ במתלא הוא |
[12]ἵνα βλέποντες βλέπωσι καὶ μὴ ἴδωσι, καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι καὶ μὴ συνιῶσι, μήποτε ἐπιστρέψωσι καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα. |
[12]דכד חזינ נחזונ ולא נחזונ וכד שׁמעינ נשׁמעונ ולא נסתכלונ דלמא נתפנונ ונשׁתבקונ להונ חטהיהונ |
[13]Kαὶ λέγει αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τὴν παραβολὴν ταύτην, καὶ πῶς πάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε; |
[13]ואמר להונ לא ידעינ אנתונ לה למתלא הנא ואיכנא כלהונ מתלא תדעונ |
[14]ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει. |
[14]זרועא דזרע מלתא זרע |
[15]οὗτοι δέ εἰσιν οἱ παρὰ τὴν ὁδὸν ὅπου σπείρεται ὁ λόγος, καὶ ὅταν ἀκούσωσιν, εὐθὺς ἔρχεται ὁ σατανᾶς καὶ αἴρει τὸν λόγον τὸν ἐσπαρμένον ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν. |
[15]הלינ דינ דעל יד אורחא הלינ אנונ דמזדרעא בהונ מלתא ומא דשׁמעו מחדא אתא סטנא ושׁקל לה למלתא דזריעא בלבהונ |
[16]καὶ οὗτοι ὁμοίως εἰσὶν οἱ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπειρόμενοι, οἳ ὅταν ἀκούσωσι τὸν λόγον, εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνουσιν αὐτόν, |
[16]והנונ דעל שׁועא אזדרעו הלינ אנונ דמא דשׁמעו מלתא מחדא בחדותא מקבלינ לה |
[17]καὶ οὐκ ἔχουσι ῥίζαν ἐν ἑαυτοῖς, ἀλλὰ πρόσκαιροί εἰσιν· εἶτα γενομένης θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς σκανδαλίζονται. |
[17]ולית להונ עקרא בנפשׁהונ אלא דזבנא אנונ ומא דהוא אולצנא או רדופיא מטל מלתא עגל מתכשׁלינ |
[18]καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ εἰς τὰς ἀκάνθας σπειρόμενοι, οἱ τὸν λόγον ἀκούοντες, |
[18]והנונ דבית כובא מזדרעינ הלינ אנונ הנונ דשׁמעו מלתא |
[19]καὶ αἱ μέριμναι τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου καὶ αἱ περὶ τὰ λοιπὰ ἐπιθυμίαι εἰσπορευόμεναι συμπνίγουσι τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος γίνεται. |
[19]ורניא דעלמא הנא וטועיי דעותרא ושׁרכא דרגיגתא אחרניתא עאלנ חנקנ לה למלתא ודלא פארא הויא |
[20]καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες, οἵτινες ἀκούουσι τὸν λόγον καὶ παραδέχονται, καὶ καρποφοροῦσιν ἐν τριάκοντα καὶ ἐν ἑξήκοντα καὶ ἐν ἑκατόν. |
[20]והנונ דבארעא טבתא אזדרעו הלינ אנונ דשׁמעינ מלתא ומקבלינ ויהבינ פארא בתלתינ ובשׁתינ ובמאא |
[21]Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· μήτι ἔρχεται ὁ λύχνος ἵνα ὑπὸ τὸν μόδιον τεθῇ ἢ ὑπὸ τὴν κλίνην; οὐχ ἵνα ἐπὶ τὴν λυχνίαν ἐπιτεθῇ; |
[21]ואמר להונ דלמא אתא שׁרגא דתחית סאתא נתתסימ או תחית ערסא לא הוא דעל מנרתא נתתסימ |
[22]οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ ἐὰν μὴ φανερωθῇ, οὐδὲ ἐγένετο ἀπόκρυφον ἀλλ᾿ ἵνα ἔλθῃ εἰς φανερόν. |
[22]לית גיר מדמ דטשׁא דלא נתגלא ולא הוא בטושׁיא ולא מתגלא |
[23]εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω. |
[23]אנ אנשׁ אית לה אדנא דנשׁמע נשׁמע |
[24]Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· βλέπετε τί ἀκούετε. ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε, μετρηθήσεται ὑμῖν, καὶ προστεθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀκούουσιν. |
[24]ואמר להונ חזו מנא שׁמעינ אנתונ בהי כילתא דמכילינ אנתונ מתתכיל לכונ ומתתוספ לכונ לאילינ דשׁמעינ |
[25]ὃς γὰρ ἂν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ· καὶ ὃς οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. |
[25]מנ דאית לה גיר נתיהב לה ומנ דלית לה אפ הו דאית לה נשׁתקל מנה |
[26]Καὶ ἔλεγεν· οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἂν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς, |
[26]ואמר הוא הכנא הי מלכותא דאלהא איכ אנשׁ דנרמא זרעא בארעא |
[27]καὶ καθεύδῃ καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος βλαστάνῃ καὶ μηκύνηται ὡς οὐκ οἶδεν αὐτός. |
[27]ונדמכ ונקומ בלליא ובאיממא וזרעא נרבא ונארכ כד הו לא ידע |
[28]αὐτομάτη γὰρ ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶτα στάχυν, εἶτα πλήρη σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ. |
[28]ארעא גיר מיתיא לה לפארא ולוקדמ הוא עסבא ובתרה שׁבלא אחרית דינ חטתא משׁמליתא בשׁבלא |
[29]ὅταν δὲ παραδῷ ὁ καρπός, εὐθέως ἀποστέλλει τὸ δρέπανον, ὅτι παρέστηκεν ὁ θερισμός. |
[29]מא דשׁמנ דינ פארא מחדא אתיא מגלא דמטי חצדא |
[30]Καὶ ἔλεγε· πῶς ὁμοιώσωμεν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ; ἢ ἐν τίνι παραβολῇ παραβάλωμεν αὐτήν; |
[30]ואמר למנא נדמיה למלכותא דאלהא ובאינא מתלא נמתליה |
[31]ὡς κόκκον σινάπεως, ὃς ὅταν σπαρῇ ἐπὶ τῆς γῆς, μικρότερος πάντων τῶν σπερμάτων ἐστὶ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· |
[31]איכ פרדתא הי דחרדלא הי דמא דאזדרעת בארעא זעוריא הי מנ כלהונ זרעונא דעל ארעא |
[32]καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαίνει καὶ γίνεται μείζων πάντων τῶν λαχάνων, καὶ ποιεῖ κλάδους μεγάλους, ὥστε δύνασθαι ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῦν. |
[32]ומא דאזדרעת סלקא והויא רבא מנ כלהונ ירקונא ועבדא סוכא רורבתא איכ דתשׁכח דבטללה פרחתא תשׁכנ |
[33]Καὶ τοιαύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον, καθὼς ἠδύναντο ἀκούειν, |
[33]במתלא דאיכ הלינ ממלל הוא ישׁוע עמהונ מתלא איכ דמשׁכחינ הוו למשׁמע |
[34]χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον· κατ᾿ ἰδίαν δὲ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐπέλυε πάντα. |
[34]ודלא מתלא לא ממלל הוא עמהונ לתלמידוהי דינ בינוהי ולהונ מפשׁק הוא כלמדמ |
[35]Καὶ λέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὀψίας γενομένης· διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν. |
[35]ואמר להונ בהו יומא ברמשׁא נעבר לנ לעברא |
[36]καὶ ἀφέντες τὸν ὄχλον παραλαμβάνουσιν αὐτὸν ὡς ἦν ἐν τῷ πλοίῳ· καὶ ἄλλα δὲ πλοῖα ἦν μετ᾿ αὐτοῦ. |
[36]ושׁבקו לכנשׁא ודברוהי כד בספינתא הו וספינא אחרניתא אית הוי עמהונ |
[37]καὶ γίνεται λαῖλαψ ἀνέμου μεγάλη, τὰ δὲ κύματα ἐπέβαλλεν εἰς τὸ πλοῖον, ὥστε ἤδη αὐτὸ βυθίζεσθαι. |
[37]והות עלעלא רבתא ורוחא וגללא נפלינ הוו בספינתא וקריבא הות דתתמלא |
[38]καὶ ἦν αὐτὸς ἐπὶ τῇ πρύμνῃ ἐπὶ τὸ προσκεφάλαιον καθεύδων· καὶ διεγείρουσιν αὐτὸν καὶ λέγουσιν αὐτῷ· διδάσκαλε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἀπολλύμεθα; |
[38]הו דינ ישׁוע על בסדיא דמכ הוא בחרתה דספינתא ואתו אקימוהי ואמרינ לה רבנ לא בטיל לכ דאבדינ חננ |
[39]καὶ διεγερθεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καὶ εἶπε τῇ θαλάσσῃ· σιώπα, πεφίμωσο. καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη. |
[39]וקמ וכאא ברוחא ואמר לימא שׁלי זגיר אנת ושׁלית רוחא והוא נוחא רבא |
[40]καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί δειλοί ἐστε οὕτω; πῶς οὐκ ἔχετε πίστιν; |
[40]ואמר להונ למנא דחולתנינ אנתונ הכנ ולמנא לית בכונ הימנותא |
[41]καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν καὶ ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους· τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ; |
[41]ודחלו דחלתא רבתא ואמרינ הוו חד לחד מנו כי הנא דרוחא וימא משׁתמעינ לה |