|
[1]Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi.
[2]Fili, serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
[3]liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
[4]Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
[5]ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcis facit.
[6]De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
[7]et video parvulos; considero vecordem juvenem,
[8]qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur:
[9]in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
[10]Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga,
[11]quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis;
[12]nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
[13]Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
[14]Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea;
[15]idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
[16]Intexui funibus lectulum meum, stravi tapetibus pietis ex Ægypto;
[17]aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
[18]Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
[19]Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima;
[20]sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
[21]Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
[22]Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens; et ignorans quod ad vincula stultus trahatur:
[23]donec transfigat sagitta jecur ejus; velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
[24]Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
[25]Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus;
[26]multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
[27]Viæ inferi domus ejus, penetrantes in interiora mortis.
|