|
[1]Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
[2]In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
[3]juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens:
[4]O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
[5]Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
[6]Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
[7]Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
[8]Justi sunt omnes sermones mei: non est in eis pravum quid, neque perversum;
[9]recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
[10]Accipite disciplinam meam, et non pecuniam; doctrinam magis quam aurum eligite:
[11]melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.
[12]Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
[13]Timor Domini odit malum, arrogantiam et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
[14]Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
[15]Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt;
[16]per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
[17]Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
[18]Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.
[19]Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
[20]In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii,
[21]ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
[22]Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.
[23]Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
[24]Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram, necdum fontes aquarum eruperant;
[25]necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar.
[26]Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
[27]Quando præparabat cælos, aderam; quando certa lege et gyro vallabat abyssos;
[28]quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum;
[29]quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos: quando appendebat fundamenta terræ;
[30]cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,
[31]ludens in orbe terrarum; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.
[32]Nunc ergo, filii, audite me: beati qui custodiunt vias meas.
[33]Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.
[34]Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
[35]Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.
[36]Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam; omnes qui me oderunt diligunt mortem.
|