[1]In finem, pro Maëleth intelligentiæ. David. Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus.[2]Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus; non est qui faciat bonum.[3]Deus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.[4]Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.[5]Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis?[6]Deum non invocaverunt; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent: confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.[7]Quis dabit ex Sion salutare Israël? Cum converterit Deus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.