[1]In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem.[2]Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.[3]Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.[4]Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero, locuti sunt falsa.[5]Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,[6]quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.[7]Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.[8]Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.[9]Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.[10]Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.[11]Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.[12]Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.