[1]In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, quando misit Saul, et custodivit domum ejus, ut eum interficeret.
[2]Eripe me de inimicis mei, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me.
[3]Eripe me de operantibus iniquitatem, et de viris sanguinum salva me.
[4]Quia ecce ceperunt animam meam; irruerunt in me fortes.
[5]Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine; sine iniquitate cucurri, et direxi.
[6]Exsurge in occursum meum, et vide: et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël, intende ad visitandas omnes gentes; non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem.
[7]Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes; et circuibunt civitatem.
[8]Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit?
[9]Et tu, Domine, deridebis eos; ad nihilum deduces omnes gentes.
[10]Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es.
[11]Deus meus, misericordia ejus præveniet me.
[12]Deus ostendet mihi super inimicos meos; ne occidas eos, nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua, et depone eos, protector meus, Domine;
[13]delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum; et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur,
[14]in consummatione, in ira consummationis; et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Jacob, et finium terræ.
[15]Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes; et circuibunt civitatem.
[16]Ipsi dispergentur ad manducandum; si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.
[17]Ego autem cantabo fortitudinem tuam, et exsultabo mane misericordiam tuam; quia factus es susceptor meus, et refugium meum in die tribulationis meæ.
[18]Adjutor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor meus es; Deus meus, misericordia mea.
|