|
|
| [1]Psalmus ipsi David, quarta sabbati. Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit. |
[1]ψαλμὸς τῷ δαυιδ τετράδι σαββάτων ὁ θεὸς ἐκδικήσεων κύριος ὁ θεὸς ἐκδικήσεων ἐπαρρησιάσατο |
| [2]Exaltare, qui judicas terram, redde retributionem superbis. |
[2]ὑψώθητι ὁ κρίνων τὴν γῆν ἀπόδος ἀνταπόδοσιν τοῖς ὑπερηφάνοις |
| [3]Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur? |
[3]ἕως πότε ἁμαρτωλοί κύριε ἕως πότε ἁμαρτωλοὶ καυχήσονται |
| [4]effabuntur et loquentur iniquitatem, loquentur omnes qui operantur injustitiam? |
[4]φθέγξονται καὶ λαλήσουσιν ἀδικίαν λαλήσουσιν πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν |
| [5]Populum tuum, Domine, humiliaverunt; et hæreditatem tuam vexaverunt. |
[5]τὸν λαόν σου κύριε ἐταπείνωσαν καὶ τὴν κληρονομίαν σου ἐκάκωσαν |
| [6]Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt. |
[6]χήραν καὶ προσήλυτον ἀπέκτειναν καὶ ὀρφανοὺς ἐφόνευσαν |
| [7]Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob. |
[7]καὶ εἶπαν οὐκ ὄψεται κύριος οὐδὲ συνήσει ὁ θεὸς τοῦ ιακωβ |
| [8]Intelligite, insipientes in populo; et stulti, aliquando sapite. |
[8]σύνετε δή ἄφρονες ἐν τῷ λαῷ καί μωροί ποτὲ φρονήσατε |
| [9]Qui plantavit aurem non audiet? aut qui finxit oculum non considerat? |
[9]ὁ φυτεύσας τὸ οὖς οὐχὶ ἀκούει ἢ ὁ πλάσας τὸν ὀφθαλμὸν οὐ κατανοεῖ |
| [10]Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam? |
[10]ὁ παιδεύων ἔθνη οὐχὶ ἐλέγξει ὁ διδάσκων ἄνθρωπον γνῶσιν |
| [11]Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt. |
[11]κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων ὅτι εἰσὶν μάταιοι |
| [12]Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum; |
[12]μακάριος ἄνθρωπος ὃν ἂν σὺ παιδεύσῃς κύριε καὶ ἐκ τοῦ νόμου σου διδάξῃς αὐτὸν |
| [13]ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea. |
[13]τοῦ πραῦναι αὐτῷ ἀφ ἡμερῶν πονηρῶν ἕως οὗ ὀρυγῇ τῷ ἁμαρτωλῷ βόθρος |
| [14]Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet: |
[14]ὅτι οὐκ ἀπώσεται κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ οὐκ ἐγκαταλείψει |
| [15]Quoadusque justitia convertatur in judicium, et qui juxta illam omnes qui recto sunt corde. |
[15]ἕως οὗ δικαιοσύνη ἐπιστρέψῃ εἰς κρίσιν καὶ ἐχόμενοι αὐτῆς πάντες οἱ εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ διάψαλμα |
| [16]Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem? |
[16]τίς ἀναστήσεταί μοι ἐπὶ πονηρευομένους ἢ τίς συμπαραστήσεταί μοι ἐπὶ ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν |
| [17]Nisi quia Dominus adjuvit me, paulo minus habitasset in inferno anima mea. |
[17]εἰ μὴ ὅτι κύριος ἐβοήθησέν μοι παρὰ βραχὺ παρῴκησεν τῷ ᾅδῃ ἡ ψυχή μου |
| [18]Si dicebam: Motus est pes meus, misericordia tua, Domine, adjuvabat me. |
[18]εἰ ἔλεγον σεσάλευται ὁ πούς μου τὸ ἔλεός σου κύριε βοηθεῖ μοι |
| [19]Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam. |
[19]κύριε κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ὀδυνῶν μου ἐν τῇ καρδίᾳ μου αἱ παρακλήσεις σου ἠγάπησαν τὴν ψυχήν μου |
| [20]Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto? |
[20]μὴ συμπροσέσται σοι θρόνος ἀνομίας ὁ πλάσσων κόπον ἐπὶ προστάγματι |
| [21]Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt. |
[21]θηρεύσουσιν ἐπὶ ψυχὴν δικαίου καὶ αἷμα ἀθῷον καταδικάσονται |
| [22]Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ. |
[22]καὶ ἐγένετό μοι κύριος εἰς καταφυγὴν καὶ ὁ θεός μου εἰς βοηθὸν ἐλπίδος μου |
| [23]Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos; disperdet illos Dominus Deus noster. |
[23]καὶ ἀποδώσει αὐτοῖς τὴν ἀνομίαν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν αὐτῶν ἀφανιεῖ αὐτοὺς κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν |