|
|
| [1]αἶνος ᾠδῆς τῷ δαυιδ δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ κυρίῳ ἀλαλάξωμεν τῷ θεῷ τῷ σωτῆρι ἡμῶν |
[1]Laus cantici ipsi David. Venite, exsultemus Domino; jubilemus Deo salutari nostro; |
| [2]προφθάσωμεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει καὶ ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν αὐτῷ |
[2]præoccupemus faciem ejus in confessione, et in psalmis jubilemus ei: |
| [3]ὅτι θεὸς μέγας κύριος καὶ βασιλεὺς μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς θεούς |
[3]quoniam Deus magnus Dominus, et rex magnus super omnes deos; |
| [4]ὅτι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὰ πέρατα τῆς γῆς καὶ τὰ ὕψη τῶν ὀρέων αὐτοῦ εἰσιν |
[4]quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitudines montium ipsius sunt; |
| [5]ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ θάλασσα καὶ αὐτὸς ἐποίησεν αὐτήν καὶ τὴν ξηρὰν αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἔπλασαν |
[5]quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus ejus formaverunt. |
| [6]δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ καὶ κλαύσωμεν ἐναντίον κυρίου τοῦ ποιήσαντος ἡμᾶς |
[6]Venite, adoremus, et procidamus, et ploremus ante Dominum qui fecit nos; |
| [7]ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ θεὸς ἡμῶν καὶ ἡμεῖς λαὸς νομῆς αὐτοῦ καὶ πρόβατα χειρὸς αὐτοῦ σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε |
[7]quia ipse est Dominus Deus noster, et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus. |
| [8]μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ |
[8]Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra |
| [9]οὗ ἐπείρασαν οἱ πατέρες ὑμῶν ἐδοκίμασαν καὶ εἴδοσαν τὰ ἔργα μου |
[9]sicut in irritatione, secundum diem tentationis in deserto, ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt me, et viderunt opera mea. |
| [10]τεσσαράκοντα ἔτη προσώχθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ καὶ εἶπα ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ καὶ αὐτοὶ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου |
[10]Quadraginta annis offensus fui generationi illi; et dixi: Semper hi errant corde. |
| [11]ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου |
[11]Et isti non cognoverunt vias meas: ut juravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam. |