|
[1]Respondens autem Job, dixit:
[2]Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
[3]En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
[4]Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
[5]At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
[6]Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
[7]Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui judicet.
[8]Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
[9]Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
[10]Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
[11]Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
[12]Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
[13]Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
[14]Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
[15]Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
[16]Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
[17]Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
[18]Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
[19]Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
[20]Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
[21]Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
[22]Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
[23]Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro,
[24]stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
[25]Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
[26]et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.
[27]Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
[28]Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
[29]Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.
|