[1]Respondens autem Job dixit:[2]Cujus adjutor es? numquid imbecillis? et sustentas brachium ejus qui non est fortis?[3]Cui dedisti consilium? forsitan illi qui non habet sapientiam, et prudentiam tuam ostendisti plurimam.[4]Quem docere voluisti? nonne eum qui fecit spiramentum?[5]Ecce gigantes gemunt sub aquis, et qui habitant cum eis.[6]Nudus est infernus coram illo, et nullum est operimentum perditioni.[7]Qui extendit aquilonem super vacuum, et appendit terram super nihilum.[8]Qui ligat aquas in nubibus suis, ut non erumpant pariter deorsum.[9]Qui tenet vultum solii sui, et expandit super illud nebulam suam.[10]Terminum circumdedit aquis, usque dum finiantur lux et tenebræ.[11]Columnæ cæli contremiscunt, et pavent ad nutum ejus.[12]In fortitudine illius repente maria congregata sunt, et prudentia ejus percussit superbum.[13]Spiritus ejus ornavit cælos, et obstetricante manu ejus, eductus est coluber tortuosus.[14]Ecce hæc ex parte dicta sunt viarum ejus: et cum vix parvam stillam sermonis ejus audierimus, quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri?