«
Nestle-Aland Greek NT (1993)
N/A GNT
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
[1]ἔλεγεν δὲ καὶ πρὸς τοὺς μαθητάς, ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος ὃς εἶχεν οἰκονόμον, καὶ οὖτος διεβλήθη αὐτῶ ὡς διασκορπίζων τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ. [1]ואמר מתלא לות תלמידוהי גברא חד אית הוא עתירא ואית הוא לה רביתא ואתאכלו לה קרצוהי דקנינה מפרח
[2]καὶ φωνήσας αὐτὸν εἶπεν αὐτῶ, τί τοῦτο ἀκούω περὶ σοῦ; ἀπόδος τὸν λόγον τῆς οἰκονομίας σου, οὐ γὰρ δύνῃ ἔτι οἰκονομεῖν. [2]וקריהי מרה ואמר לה מנו הנא דשׁמע אנא עליכ הב לי חושׁבנא דרבת ביתותכ לא גיר משׁכח אנת מכיל רביתא דתהוא לי
[3]εἶπεν δὲ ἐν ἑαυτῶ ὁ οἰκονόμος, τί ποιήσω, ὅτι ὁ κύριός μου ἀφαιρεῖται τὴν οἰκονομίαν ἀπ᾽ ἐμοῦ; σκάπτειν οὐκ ἰσχύω, ἐπαιτεῖν αἰσχύνομαι. [3]אמר הו רביתא בנפשׁה מנא אעבד דמרי שׁקל לה מני רבת ביתותא דאחפור לא משׁכח אנא ולמחדר בהת אנא
[4]ἔγνων τί ποιήσω, ἵνα ὅταν μετασταθῶ ἐκ τῆς οἰκονομίας δέξωνταί με εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν. [4]ידעת מנא אעבד דמא דנפקת מנ רבת ביתותא נקבלונני בבתיהונ
[5]καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα ἕκαστον τῶν χρεοφειλετῶν τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ ἔλεγεν τῶ πρώτῳ, πόσον ὀφείλεις τῶ κυρίῳ μου; [5]וקרא חד חד מנ חיבא דמרה ואמר לקדמיא כמא חיב אנת למרי
[6]ὁ δὲ εἶπεν, ἑκατὸν βάτους ἐλαίου. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῶ, δέξαι σου τὰ γράμματα καὶ καθίσας ταχέως γράψον πεντήκοντα. [6]אמר לה מאא מתרינ משׁחא אמר לה סב כתבכ ותב בעגל כתוב חמשׁינ מתרינ
[7]ἔπειτα ἑτέρῳ εἶπεν, σὺ δὲ πόσον ὀφείλεις; ὁ δὲ εἶπεν, ἑκατὸν κόρους σίτου. λέγει αὐτῶ, δέξαι σου τὰ γράμματα καὶ γράψον ὀγδοήκοντα. [7]ואמר לאחרנא ואנת מנא חיב אנת למרי אמר לה מאא כורינ חטא אמר לה קבל כתבכ ותב כתוב תמנאינ כורינ
[8]καὶ ἐπῄνεσεν ὁ κύριος τὸν οἰκονόμον τῆς ἀδικίας ὅτι φρονίμως ἐποίησεν· ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμώτεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς εἰς τὴν γενεὰν τὴν ἑαυτῶν εἰσιν. [8]ושׁבח מרנ לרביתא דעולא דחכימאית עבד בנוהי גיר דעלמא הנא חכימינ אנונ מנ בנוהי דנוהרא בשׁרבתהונ הדא
[9]καὶ ἐγὼ ὑμῖν λέγω, ἑαυτοῖς ποιήσατε φίλους ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας, ἵνα ὅταν ἐκλίπῃ δέξωνται ὑμᾶς εἰς τὰς αἰωνίους σκηνάς. [9]ואפ אנא אמר אנא לכונ דעבדו לכונ רחמא מנ ממונא הנא דעולא דמא דגמר נקבלונכונ במטלליהונ דלעלמ
[10]ὁ πιστὸς ἐν ἐλαχίστῳ καὶ ἐν πολλῶ πιστός ἐστιν, καὶ ὁ ἐν ἐλαχίστῳ ἄδικος καὶ ἐν πολλῶ ἄδικός ἐστιν. [10]מנ דבקליל מהימנ אפ בסגי מהימנ הו ומנ דבקליל עול אפ בסגי עול הו
[11]εἰ οὗν ἐν τῶ ἀδίκῳ μαμωνᾷ πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε, τὸ ἀληθινὸν τίς ὑμῖν πιστεύσει; [11]אנ הכיל בממונא דעולא מהימנא לא הויתונ שׁררא לכונ מנו מהימנ
[12]καὶ εἰ ἐν τῶ ἀλλοτρίῳ πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε, τὸ ὑμέτερον τίς ὑμῖν δώσει; [12]ואנ בדלא דילכונ לא אשׁתכחתונ מהימנא דילכונ מנו נתל לכונ
[13]οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε θεῶ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. [13]לית עבדא דמשׁכח לתרינ מרונ למפלח או גיר לחד נסנא ולאחרנא נרחמ או לחד ניקר ולאחרנא נשׁוט לא משׁכחינ אנתונ למפלח לאלהא ולממונא
[14]ἤκουον δὲ ταῦτα πάντα οἱ φαρισαῖοι φιλάργυροι ὑπάρχοντες, καὶ ἐξεμυκτήριζον αὐτόν. [14]פרישׁא דינ כד שׁמעו הלינ כלהינ מטל דרחמינ הוו כספא ממיקינ הוו בה
[15]καὶ εἶπεν αὐτοῖς, ὑμεῖς ἐστε οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ θεὸς γινώσκει τὰς καρδίας ὑμῶν· ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώποις ὑψηλὸν βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ θεοῦ. [15]ישׁוע דינ אמר להונ אנתונ אנונ דמזדקינ נפשׁהונ קדמ בנינשׁא אלהא דינ ידע לבותכונ דמדמ דרמ בית בנינשׁא קדמ אלהא נדיד הו
[16]ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται μέχρι ἰωάννου· ἀπὸ τότε ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ εὐαγγελίζεται καὶ πᾶς εἰς αὐτὴν βιάζεται. [16]נמוסא ונביא עדמא ליוחננ מנ הידינ מלכותא דאלהא מסתברא וכל לה חבץ דנעול
[17]εὐκοπώτερον δέ ἐστιν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν. [17]פשׁיק הו דינ דשׁמיא וארעא נעברונ או אתותא חדא מנ נמוסא תעבר
[18]πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμῶν ἑτέραν μοιχεύει, καὶ ὁ ἀπολελυμένην ἀπὸ ἀνδρὸς γαμῶν μοιχεύει. [18]כל מנ דשׁרא אנתתה ונסב אחרתא גאר וכל מנ דנסב שׁביקתא גאר
[19]ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾽ ἡμέραν λαμπρῶς. [19]גברא דינ חד עתירא אית הוא ולבשׁ הוא בוצא וארגונא וכליומ מתבסמ הוא גאיאית
[20]πτωχὸς δέ τις ὀνόματι λάζαρος ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ εἱλκωμένος [20]ומסכנא חד אית הוא דשׁמה לעזר ורמא הוא לות תרעה דהו עתירא כד ממחי בשׁוחנא
[21]καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἐπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. [21]ומתיאב הוא דנמלא כרסה מנ פרתותא דנפלינ מנ פתורה דהו עתירא אלא אפ כלבא אתינ הוו מלחכינ שׁוחנוהי
[22]ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ἀβραάμ· ἀπέθανεν δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. [22]הוא דינ ומית הו מסכנא ואובלוהי מלאכא לעובה דאברהמ אפ הו דינ עתירא מית ואתקבר
[23]καὶ ἐν τῶ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. [23]וכד משׁתנק בשׁיול ארימ עינוהי מנ רוחקא וחזא לאברהמ וללעזר בעובה
[24]καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπεν, πάτερ ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. [24]וקרא בקלא רמא ואמר אבי אברהמ אתרחמ עלי ושׁדר ללעזר דנצבוע רישׁ צבעה במיא ונרטב לי לשׁני דהא משׁתנק אנא בשׁלהביתא הדא
[25]εἶπεν δὲ ἀβραάμ, τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι. [25]אמר לה אברהמ ברי אתדכר דקבלת טבתכ בחייכ ולעזר בישׁתה והשׁא הא מתתניח הרכא ואנת משׁתנק
[26]καὶ ἐν πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. [26]ועמ הלינ כלהינ הותא רבתא סימא בינינ ולכונ דאילינ דצבינ מכא דנעברונ לותכונ לא נשׁכחונ ואפ לא דמנ תמנ נעברונ לותנ
[27]εἶπεν δέ, ἐρωτῶ σε οὗν, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου, [27]אמר לה מדינ בעא אנא מנכ אבי דתשׁדריוהי לבית אבי
[28]ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς, ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. [28]חמשׁא גיר אחינ אית לי נאזל נסהד אנונ דלא אפ הנונ נאתונ לדוכתא הדא דתשׁניקא
[29]λέγει δὲ ἀβραάμ, ἔχουσι μωϊσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. [29]אמר לה אברהמ אית להונ מושׁא ונביא נשׁמעונ אנונ
[30]ὁ δὲ εἶπεν, οὐχί, πάτερ ἀβραάμ, ἀλλ᾽ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτοὺς μετανοήσουσιν. [30]הו דינ אמר לה לא אבי אברהמ אלא אנ אנשׁ מנ מיתא נאזל לותהונ תיבינ
[31]εἶπεν δὲ αὐτῶ, εἰ μωϊσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδ᾽ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται. [31]אמר לה אברהמ אנ למושׁא ולנביא לא שׁמעינ אפ לא אנ אנשׁ מנ מיתא נקומ מהימנינ לה
Author: Eberhard Nestle (1851–1913), Kurt Aland (1915–1994), Barbara Aland (b. 1937), et al.
Source: sacred-texts.org

See information...
Top