|
[1]Et surgens omnis multitudo eorum, duxerunt illum ad Pilatum.
[2]Cœperunt autem illum accusare, dicentes: Hunc invenimus subvertentem gentem nostram, et prohibentem tributa dare Cæsari, et dicentem se Christum regem esse.
[3]Pilatus autem interrogavit eum, dicens: Tu es rex Judæorum? At ille respondens ait: Tu dicis.
[4]Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et turbas: Nihil invenio causæ in hoc homine.
[5]At illi invalescebant, dicentes: Commovet populum docens per universam Judæam, incipiens a Galilæa usque huc.
[6]Pilatus autem audiens Galilæam, interrogavit si homo Galilæus esset.
[7]Et ut cognovit quod de Herodis potestate esset, remisit eum ad Herodem, qui et ipse Jerosolymis erat illis diebus.
[8]Herodes autem viso Jesu, gavisus est valde. Erat enim cupiens ex multo tempore videre eum, eo quod audierat multa de eo, et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri.
[9]Interrogabat autem eum multis sermonibus. At ipse nihil illi respondebat.
[10]Stabant autem principes sacerdotum et scribæ constanter accusantes eum.
[11]Sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo: et illusit indutum veste alba, et remisit ad Pilatum.
[12]Et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die: nam antea inimici erant ad invicem.
[13]Pilatus autem, convocatis principibus sacerdotum, et magistratibus, et plebe,
[14]dixit ad illos: Obtulistis mihi hunc hominem, quasi avertentem populum, et ecce ego coram vobis interrogans, nullam causam inveni in homine isto ex his in quibus eum accusatis.
[15]Sed neque Herodes: nam remisi vos ad illum, et ecce nihil dignum morte actum est ei.
[16]Emendatum ergo illum dimittam.
[17]Necesse autem habebat dimittere eis per diem festum unum.
[18]Exclamavit autem simul universa turba, dicens: Tolle hunc, et dimitte nobis Barabbam:
[19]qui erat propter seditionem quamdam factam in civitate et homicidium missus in carcerem.
[20]Iterum autem Pilatus locutus est ad eos, volens dimittere Jesum.
[21]At illi succlamabant, dicentes: Crucifige, crucifige eum.
[22]Ille autem tertio dixit ad illos: Quid enim mali fecit iste? nullam causam mortis invenio in eo: corripiam ergo illum et dimittam.
[23]At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur: et invalescebant voces eorum.
[24]Et Pilatus adjudicavit fieri petitionem eorum.
[25]Dimisit autem illis eum qui propter homicidium et seditionem missus fuerat in carcerem, quem petebant: Jesum vero tradidit voluntati eorum.
[26]Et cum ducerent eum, apprehenderunt Simonem quemdam Cyrenensem venientem de villa: et imposuerunt illi crucem portare post Jesum.
[27]Sequebatur autem illum multa turba populi et mulierum, quæ plangebant et lamentabantur eum.
[28]Conversus autem ad illas Jesus, dixit: Filiæ Jerusalem, nolite flere super me, sed super vos ipsas flete et super filios vestros.
[29]Quoniam ecce venient dies in quibus dicent: Beatæ steriles, et ventres qui non genuerunt, et ubera quæ non lactaverunt.
[30]Tunc incipient dicere montibus: Cadite super nos; et collibus: Operite nos.
[31]Quia si in viridi ligno hæc faciunt, in arido quid fiet?
[32]Ducebantur autem et alii duo nequam cum eo, ut interficerentur.
[33]Et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariæ, ibi crucifixerunt eum: et latrones, unum a dextris, et alterum a sinistris.
[34]Jesus autem dicebat: Pater, dimitte illis: non enim sciunt quid faciunt. Dividentes vero vestimenta ejus, miserunt sortes.
[35]Et stabat populus spectans, et deridebant eum principes cum eis, dicentes: Alios salvos fecit, se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus.
[36]Illudebant autem ei et milites accedentes, et acetum offerentes ei,
[37]et dicentes: Si tu es rex Judæorum, salvum te fac.
[38]Erat autem et superscriptio scripta super eum litteris græcis, et latinis, et hebraicis: Hic est rex Judæorum.
[39]Unus autem de his, qui pendebant, latronibus, blasphemabat eum, dicens: Si tu es Christus, salvum fac temetipsum et nos.
[40]Respondens autem alter increpabat eum, dicens: Neque tu times Deum, quod in eadem damnatione es.
[41]Et nos quidem juste, nam digna factis recipimus: hic vero nihil mali gessit.
[42]Et dicebat ad Jesum: Domine, memento mei cum veneris in regnum tuum.
[43]Et dixit illi Jesus: Amen dico tibi: Hodie mecum eris in paradiso.
[44]Erat autem fere hora sexta, et tenebræ factæ sunt in universam terram usque ad horam nonam.
[45]Et obscuratus est sol, et velum templi scissum est medium.
[46]Et clamans voce magna Jesus ait: Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. Et hæc dicens, expiravit.
[47]Videns autem centurio quod factum fuerat, glorificavit Deum, dicens: Vere hic homo justus erat.
[48]Et omnis turba eorum, qui simul aderant ad spectaculum istud, et videbant quæ fiebant, percutientes pectora sua revertebantur.
[49]Stabant autem omnes noti ejus a longe, et mulieres, quæ secutæ eum erant a Galilæa, hæc videntes.
[50]Et ecce vir nomine Joseph, qui erat decurio, vir bonus et justus:
[51]hic non consenserat consilio, et actibus eorum, ab Arimathæa civitate Judææ, qui exspectabat et ipse regnum Dei:
[52]hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Jesu:
[53]et depositum involvit sindone, et posuit eum in monumento exciso, in quo nondum quisquam positus fuerat.
[54]Et dies erat parasceves, et sabbatum illucescebat.
[55]Subsecutæ autem mulieres, quæ cum eo venerant de Galilæa, viderunt monumentum, et quemadmodum positum erat corpus ejus.
[56]Et revertentes paraverunt aromata, et unguenta: et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum.
|