|
[1]Una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum, portantes quæ paraverant aromata:
[2]et invenerunt lapidem revolutum a monumento.
[3]Et ingressæ non invenerunt corpus Domini Jesu.
[4]Et factum est, dum mente consternatæ essent de isto, ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti.
[5]Cum timerent autem, et declinarent vultum in terram, dixerunt ad illas: Quid quæritis viventem cum mortuis?
[6]non est hic, sed surrexit: recordamini qualiter locutus est vobis, cum adhuc in Galilæa esset,
[7]dicens: Quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum, et crucifigi, et die tertia resurgere.
[8]Et recordatæ sunt verborum ejus.
[9]Et regressæ a monumento nuntiaverunt hæc omnia illis undecim, et ceteris omnibus.
[10]Erat autem Maria Magdalene, et Joanna, et Maria Jacobi, et ceteræ quæ cum eis erant, quæ dicebant ad apostolos hæc.
[11]Et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista, et non crediderunt illis.
[12]Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum: et procumbens vidit linteamina sola posita, et abiit secum mirans quod factum fuerat.
[13]Et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum, quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Jerusalem, nomine Emmaus.
[14]Et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quæ acciderant.
[15]Et factum est, dum fabularentur, et secum quærerent: et ipse Jesus appropinquans ibat cum illis:
[16]oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent.
[17]Et ait ad illos: Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem ambulantes, et estis tristes?
[18]Et respondens unus, cui nomen Cleophas, dixit ei: Tu solus peregrinus es in Jerusalem, et non cognovisti quæ facta sunt in illa his diebus?
[19]Quibus ille dixit: Quæ? Et dixerunt: De Jesu Nazareno, qui fuit vir propheta, potens in opere et sermone coram Deo et omni populo:
[20]et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotes et principes nostri in damnationem mortis, et crucifixerunt eum:
[21]nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israël: et nunc super hæc omnia, tertia dies est hodie quod hæc facta sunt.
[22]Sed et mulieres quædam ex nostris terruerunt nos, quæ ante lucem fuerunt ad monumentum,
[23]et non invento corpore ejus, venerunt, dicentes se etiam visionem angelorum vidisse, qui dicunt eum vivere.
[24]Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum: et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt, ipsum vero non invenerunt.
[25]Et ipse dixit ad eos: O stulti, et tardi corde ad credendum in omnibus quæ locuti sunt prophetæ !
[26]Nonne hæc oportuit pati Christum, et ita intrare in gloriam suam?
[27]Et incipiens a Moyse, et omnibus prophetis, interpretabatur illis in omnibus scripturis quæ de ipso erant.
[28]Et appropinquaverunt castello quo ibant: et ipse se finxit longius ire.
[29]Et coëgerunt illum, dicentes: Mane nobiscum, quoniam advesperascit, et inclinata est jam dies. Et intravit cum illis.
[30]Et factum est, dum recumberet cum eis, accepit panem, et benedixit, ac fregit, et porrigebat illis.
[31]Et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum: et ipse evanuit ex oculis eorum.
[32]Et dixerunt ad invicem: Nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via, et aperiret nobis Scripturas?
[33]Et surgentes eadem hora regressi sunt in Jerusalem: et invenerunt congregatos undecim, et eos qui cum illis erant,
[34]dicentes: Quod surrexit Dominus vere, et apparuit Simoni.
[35]Et ipsi narrabant quæ gesta erant in via, et quomodo cognoverunt eum in fractione panis.
[36]Dum autem hæc loquuntur, stetit Jesus in medio eorum, et dicit eis: Pax vobis: ego sum, nolite timere.
[37]Conturbati vero et conterriti, existimabant se spiritum videre.
[38]Et dixit eis: Quid turbati estis, et cogitationes ascendunt in corda vestra?
[39]videte manus meas, et pedes, quia ego ipse sum; palpate et videte, quia spiritus carnem et ossa non habet, sicut me videtis habere.
[40]Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et pedes.
[41]Adhuc autem illis non credentibus, et mirantibus præ gaudio, dixit: Habetis hic aliquid quod manducetur?
[42]At illi obtulerunt ei partem piscis assi et favum mellis.
[43]Et cum manducasset coram eis, sumens reliquias dedit eis.
[44]Et dixit ad eos: Hæc sunt verba quæ locutus sum ad vos cum adhuc essem vobiscum, quoniam necesse est impleri omnia quæ scripta sunt in lege Moysi, et prophetis, et Psalmis de me.
[45]Tunc aperuit illis sensum ut intelligerent Scripturas,
[46]et dixit eis: Quoniam sic scriptum est, et sic oportebat Christum pati, et resurgere a mortuis tertia die:
[47]et prædicari in nomine ejus pœnitentiam, et remissionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Jerosolyma.
[48]Vos autem testes estis horum.
[49]Et ego mitto promissum Patris mei in vos; vos autem sedete in civitate, quoadusque induamini virtute ex alto.
[50]Eduxit autem eos foras in Bethaniam, et elevatis manibus suis benedixit eis.
[51]Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis, et ferebatur in cælum.
[52]Et ipsi adorantes regressi sunt in Jerusalem cum gaudio magno:
[53]et erant semper in templo, laudantes et benedicentes Deum. Amen.
|