«
Nestle-Aland Greek NT (1993)
N/A GNT
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
[1]τότε προσέρχονται τῶ ἰησοῦ ἀπὸ ἱεροσολύμων φαρισαῖοι καὶ γραμματεῖς λέγοντες, [1]הידינ קרבו לות ישׁוע פרישׁא וספרא דמנ אורשׁלמ ואמרינ
[2]διὰ τί οἱ μαθηταί σου παραβαίνουσιν τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων; οὐ γὰρ νίπτονται τὰς χεῖρας [αὐτῶν] ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν. [2]למנא תלמידיכ עברינ על משׁלמנותא דקשׁישׁא ולא משׁיגינ אידיהונ מא דאכלינ לחמא
[3]ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, διὰ τί καὶ ὑμεῖς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν; [3]ענא ישׁוע ואמר להונ למנא אפ אנתונ עברינ אנתונ על פוקדנא דאלהא מטל משׁלמנותכונ
[4]ὁ γὰρ θεὸς εἶπεν, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καί, ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω· [4]אלהא גיר אמר יקר לאבוכ ולאמכ ומנ דמצחא לאבוהי ולאמה ממת נמות
[5]ὑμεῖς δὲ λέγετε, ὃς ἂν εἴπῃ τῶ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, [5]אנתונ דינ אמרינ אנתונ כל מנ דנאמר לאבא או לאמא קורבני מדמ דתתהנא מני ולא ניקר לאבוהי או לאמה
[6]οὐ μὴ τιμήσει τὸν πατέρα αὐτοῦ· καὶ ἠκυρώσατε τὸν λόγον τοῦ θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν. [6]ובטלתונ מלתא דאלהא מטל משׁלמנותא דילכונ
[7]ὑποκριταί, καλῶς ἐπροφήτευσεν περὶ ὑμῶν ἠσαΐας λέγων, [7]נסבי באפא שׁפיר אתנבי עליכונ אשׁעיא ואמר
[8]ὁ λαὸς οὖτος τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ· [8]עמא הנא בספותה הו מיקר לי לבהונ דינ סגי רחיק מני
[9]μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων. [9]וסריקאית דחלינ לי כד מלפינ יולפנא דפוקדנא דבנינשׁא
[10]καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον εἶπεν αὐτοῖς, ἀκούετε καὶ συνίετε· [10]וקרא לכנשׁא ואמר להונ שׁמעו ואסתכלו
[11]οὐ τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ στόμα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦτο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. [11]לא הוא מדמ דעאל לפומא מסיב לברנשׁא אלא מדמ דנפק מנ פומא הו הו מסיב לברנשׁא
[12]τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ λέγουσιν αὐτῶ, οἶδας ὅτι οἱ φαρισαῖοι ἀκούσαντες τὸν λόγον ἐσκανδαλίσθησαν; [12]הידינ קרבו תלמידוהי ואמרינ לה ידע אנת דפרישׁא דשׁמעו מלתא הדא אתכשׁלו
[13]ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, πᾶσα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται. [13]הו דינ ענא ואמר להונ כל נצבתא אידא דלא נצבה אבי דבשׁמיא תתעקר
[14]ἄφετε αὐτούς· τυφλοί εἰσιν ὁδηγοί [τυφλῶν]· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται. [14]שׁבוקו להונ סמיא אנונ נגודא דסמיא סמיא דינ לסמיא אנ נדבר תריהונ בגומצא נפלינ
[15]ἀποκριθεὶς δὲ ὁ πέτρος εἶπεν αὐτῶ, φράσον ἡμῖν τὴν παραβολήν [ταύτην]. [15]וענא שׁמעונ כאפא ואמר לה מרי פשׁק לנ מתלא הנא
[16]ὁ δὲ εἶπεν, ἀκμὴν καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; [16]הו דינ אמר להונ עדמא להשׁא אפ אנתונ לא מסתכלינ אנתונ
[17]οὐ νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ εἰσπορευόμενον εἰς τὸ στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάλλεται; [17]לא ידעינ אנתונ דמדמ דעאל לפומא לכרסא הו אזל ומנ תמנ בתדכיתא משׁתדא לבר
[18]τὰ δὲ ἐκπορευόμενα ἐκ τοῦ στόματος ἐκ τῆς καρδίας ἐξέρχεται, κἀκεῖνα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. [18]מדמ דינ דמנ פומא נפק מנ לבא נפק והויו מסיב לה לברנשׁא
[19]ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. [19]מנ לבא הו גיר נפקנ מחשׁבתא בישׁתא גורא קטלא זניותא גנבותא סהדות שׁוקרא גודפא
[20]ταῦτά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον, τὸ δὲ ἀνίπτοις χερσὶν φαγεῖν οὐ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. [20]הלינ אנינ דמסיבנ לברנשׁא אנ אנשׁ דינ נלעס כד לא משׁגנ אידוהי לא מסתיב
[21]καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τύρου καὶ σιδῶνος. [21]ונפק מנ תמנ ישׁוע ואתא לתחומא דצור ודצידנ
[22]καὶ ἰδοὺ γυνὴ χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἔκραζεν λέγουσα, ἐλέησόν με, κύριε, υἱὸς δαυίδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. [22]והא אנתתא כנעניתא מנ תחומא הנונ נפקת כד קעיא ואמרא אתרחמ עלי מרי ברה דדויד ברתי בישׁאית מתדברא מנ שׁאדא
[23]ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες, ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. [23]הו דינ לא פניה פתגמא וקרבו תלמידוהי בעו מנה ואמרינ שׁריה דקעיא בתרנ
[24]ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ἰσραήλ. [24]הו דינ ענא ואמר להונ לא אשׁתדרת אלא לות ערבא דטעו מנ בית איסריל
[25]ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνει αὐτῶ λέγουσα, κύριε, βοήθει μοι. [25]הי דינ אתת סגדת לה ואמרת מרי עדריני
[26]ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, οὐκ ἔστιν καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. [26]אמר לה לא שׁפיר למסב לחמא דבניא ולמרמיו לכלבא
[27]ἡ δὲ εἶπεν, ναί, κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. [27]הי דינ אמרת אינ מרי אפ כלבא אכלינ מנ פרתותא דנפלינ מנ פתורא דמריהונ וחאינ
[28]τότε ἀποκριθεὶς ὁ ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ, ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις· γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. [28]הידינ אמר לה ישׁוע או אנתתא רבא הי הימנותכי נהוא לכי איכ דצביא אנתי ואתאסית ברתה מנ הי שׁעתא
[29]καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ὁ ἰησοῦς ἦλθεν παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς γαλιλαίας, καὶ ἀναβὰς εἰς τὸ ὄρος ἐκάθητο ἐκεῖ. [29]ושׁני מנ תמנ ישׁוע ואתא על גנב ימא דגלילא וסלק לטורא ויתב תמנ
[30]καὶ προσῆλθον αὐτῶ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντες μεθ᾽ ἑαυτῶν χωλούς, τυφλούς, κυλλούς, κωφούς, καὶ ἑτέρους πολλούς, καὶ ἔρριψαν αὐτοὺς παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς· [30]וקרבו לותה כנשׁא סגיאא דאית הוו עמהונ חגירא וסמיא וחרשׁא ופשׁיגא ואחרנא סגיאא וארמיו אנונ לות רגלוהי דישׁוע ואסי אנונ
[31]ὥστε τὸν ὄχλον θαυμάσαι βλέποντας κωφοὺς λαλοῦντας, κυλλοὺς ὑγιεῖς, καὶ χωλοὺς περιπατοῦντας καὶ τυφλοὺς βλέποντας· καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν ἰσραήλ. [31]איכ דנתדמרונ כנשׁא הנונ דחזינ חרשׁא דממללינ ופשׁיגא דמתחלמינ וחגירא דמהלכינ וסמיא דחזינ ושׁבחו לאלהא דיסריל
[32]ὁ δὲ ἰησοῦς προσκαλεσάμενος τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ εἶπεν, σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσίν μοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τί φάγωσιν· καὶ ἀπολῦσαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω, μήποτε ἐκλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῶ. [32]הו דינ ישׁוע קרא לתלמידוהי ואמר להונ מתרחמ אנא על כנשׁא הנא דהא תלתא יומינ קויו לותי ולית להונ מא דנאכלונ ודאשׁרא אנונ כד צימינ לא צבא אנא דלמא נעופונ באורחא
[33]καὶ λέγουσιν αὐτῶ οἱ μαθηταί, πόθεν ἡμῖν ἐν ἐρημίᾳ ἄρτοι τοσοῦτοι ὥστε χορτάσαι ὄχλον τοσοῦτον; [33]אמרינ לה תלמידוהי אימכא לנ בחורבא לחמא דנסבע כנשׁא הנא כלה
[34]καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ἰησοῦς, πόσους ἄρτους ἔχετε; οἱ δὲ εἶπαν, ἑπτά, καὶ ὀλίγα ἰχθύδια. [34]אמר להונ ישׁוע כמא לחמינ אית לכונ אמרינ לה שׁבעא וקליל נונא דקדקא
[35]καὶ παραγγείλας τῶ ὄχλῳ ἀναπεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν [35]ופקד לכנשׁא דנסתמכונ על ארעא
[36]ἔλαβεν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους καὶ τοὺς ἰχθύας καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. [36]ושׁקל להלינ שׁבעא לחמינ ולנונא ושׁבח וקצא ויהב לתלמידוהי ותלמידא יהבו לכנשׁא
[37]καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων ἦραν, ἑπτὰ σπυρίδας πλήρεις. [37]ואכלו כלהונ וסבעו ושׁקלו תותרא דקציא מלא שׁבעא אספרידינ
[38]οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν τετρακισχίλιοι ἄνδρες χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. [38]הנונ דינ דאכלו הוינ הוו ארבעא אלפינ גברא סטר מנ נשׁא וטליא
[39]καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἐνέβη εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια μαγαδάν. [39]וכד שׁרא לכנשׁא סלק לאלפא ואתא לתחומא דמגדו
Author: Eberhard Nestle (1851–1913), Kurt Aland (1915–1994), Barbara Aland (b. 1937), et al.
Source: sacred-texts.org

See information...
Top