«
Nestle-Aland Greek NT (1993)
N/A GNT
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
[1]καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. [1]וסלק לאלפא ועבר אתא למדינתה
[2]καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῶ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. καὶ ἰδὼν ὁ ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῶ παραλυτικῶ, θάρσει, τέκνον· ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι. [2]וקרבו לה משׁריא כד רמא בערסא וחזא ישׁוע הימנותהונ ואמר להו משׁריא אתלבב ברי שׁביקינ לכ חטהיכ
[3]καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπαν ἐν ἑαυτοῖς, οὖτος βλασφημεῖ. [3]אנשׁא דינ מנ ספרא אמרו בנפשׁהונ הנא מגדפ
[4]καὶ ἰδὼν ὁ ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν, ἱνατί ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; [4]ישׁוע דינ ידע מחשׁבתהונ ואמר להונ מנא מתחשׁבינ אנתונ בישׁתא בלבכונ
[5]τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; [5]מנא גיר פשׁיק למאמר דשׁביקינ לכ חטהיכ או למאמר קומ הלכ
[6]ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας _ τότε λέγει τῶ παραλυτικῶ, ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. [6]דתדעונ דינ דשׁולטנא אית לברה דאנשׁא בארעא למשׁבק חטהא אמר להו משׁריא קומ שׁקול ערסכ וזל לביתכ
[7]καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. [7]וקמ אזל לביתה
[8]ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐφοβήθησαν καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις. [8]כד חזו דינ כנשׁא הנונ דחלו ושׁבחו לאלהא דיהב שׁולטנא דאיכ הנא לבנינשׁא
[9]καὶ παράγων ὁ ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, μαθθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῶ, ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῶ. [9]וכד עבר ישׁוע מנ תמנ חזא גברא דיתב בית מכסא דשׁמה מתי ואמר לה תא בתרי וקמ אזל בתרה
[10]καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῶ ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. [10]וכד סמיכינ בביתא אתו מכסא וחטיא סגיאא אסתמכו עמ ישׁוע ועמ תלמידוהי
[11]καὶ ἰδόντες οἱ φαρισαῖοι ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν; [11]וכד חזו פרישׁא אמרינ לתלמידוהי למנא עמ מכסא וחטיא לעס רבכונ
[12]ὁ δὲ ἀκούσας εἶπεν, οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ ἀλλ᾽ οἱ κακῶς ἔχοντες. [12]ישׁוע דינ כד שׁמע אמר להונ לא סניקינ חלימא על אסיא אלא אילינ דבישׁאית עבידינ
[13]πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν, ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν· οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς. [13]זלו ילפו מנו חננא בענא ולא דבחתא לא גיר אתית דאקרא לזדיקא אלא לחטיא
[14]τότε προσέρχονται αὐτῶ οἱ μαθηταὶ ἰωάννου λέγοντες, διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι νηστεύομεν [πολλά], οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν; [14]הידינ קרבו לה תלמידוהי דיוחננ ואמרינ למנא חננ ופרישׁא צימינ חננ סגי ותלמידיכ לא צימינ
[15]καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἰησοῦς, μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν ἐφ᾽ ὅσον μετ᾽ αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν. [15]אמר להונ ישׁוע דלמא משׁכחינ בנוהי דגנונא למצמ כמא דחתנא עמהונ אתינ דינ יומתא כד נשׁתקל מנהונ חתנא והידינ נצומונ
[16]οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῶ· αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. [16]לא אנשׁ רמא אורקעתא חדתא על נחתא בליא דלא תתופ מליותה מנ הו נחתא ונהוא בזעא יתירא
[17]οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μή γε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται· ἀλλὰ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται. [17]ולא רמינ חמרא חדתא בזקא בליתא דלא מצטרינ זקא וחמרא מתאשׁד וזקא אבדנ אלא רמינ חמרא חדתא בזקא חדתתא ותריהונ מתנטרינ
[18]ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς ἰδοὺ ἄρχων εἷς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτῶ λέγων ὅτι ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν· ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ᾽ αὐτήν, καὶ ζήσεται. [18]כד דינ הלינ ממלל הוא עמהונ אתא ארכונא חד קרב סגד לה ואמר ברתי השׁא מיתת אלא תא סימ אידכ עליה ותחא
[19]καὶ ἐγερθεὶς ὁ ἰησοῦς ἠκολούθησεν αὐτῶ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. [19]וקמ ישׁוע ותלמידוהי ואזלו בתרה
[20]καὶ ἰδοὺ γυνὴ αἱμορροοῦσα δώδεκα ἔτη προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· [20]והא אנתתא דרדא הוא דמה שׁנינ תרתעסרא אתת מנ בסתרה וקרבת לקרנא דלבושׁה
[21]ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ, ἐὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ σωθήσομαι. [21]אמרא הות גיר בנפשׁה אפנ בלחוד למאנה קרבא אנא מתאסיא אנא
[22]ὁ δὲ ἰησοῦς στραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπεν, θάρσει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σέσωκέν σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. [22]ישׁוע דינ אתפני חזה ואמר לה אתלבבי ברתי הימנותכי אחיתכי ואתאסית אנתתא הי מנ הי שׁעתא
[23]καὶ ἐλθὼν ὁ ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενον [23]ואתא ישׁוע לביתה דארכונא וחזא זמרא וכנשׁא דמשׁתגשׁינ
[24]ἔλεγεν, ἀναχωρεῖτε, οὐ γὰρ ἀπέθανεν τὸ κοράσιον ἀλλὰ καθεύδει. καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. [24]ואמר להונ פרוקו לכונ טליתא גיר לא מיתת אלא דמכא הי וגחכינ הוו עלוהי
[25]ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος, εἰσελθὼν ἐκράτησεν τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον. [25]וכד אפק לכנשׁא על אחדה באידה וקמת טליתא
[26]καὶ ἐξῆλθεν ἡ φήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην. [26]ונפק טבא הנא בכלה ארעא הי
[27]καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῶ ἰησοῦ ἠκολούθησαν [αὐτῶ] δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες, ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὸς δαυίδ. [27]וכד עבר ישׁוע מנ תמנ דבקוהי סמיא תרינ דקעינ ואמרינ אתרחמ עלינ ברה דדויד
[28]ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῶ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ἰησοῦς, πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῶ, ναί, κύριε. [28]וכד אתא לביתא קרבו לה הנונ סמיא אמר להונ ישׁוע מהימנינ אנתונ דמשׁכח אנא הדא למעבד אמרינ לה אינ מרנ
[29]τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων, κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. [29]הידינ קרב לעיניהונ ואמר איכנא דהימנתונ נהוא לכונ
[30]καὶ ἠνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί. καὶ ἐνεβριμήθη αὐτοῖς ὁ ἰησοῦς λέγων, ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. [30]ומחדא אתפתח עיניהונ וכאא בהונ ישׁוע ואמר חזו למא אנשׁ נדע
[31]οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. [31]הנונ דינ נפקו אטבוהי בכלה ארעא הי
[32]αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῶ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· [32]וכד נפק ישׁוע קרבו לה חרשׁא דאית עלוהי דיוא
[33]καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός. καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες, οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῶ ἰσραήλ. [33]ומנ דנפק דיוא מלל הו חרשׁא ואתדמרו כנשׁא ואמרינ לא ממתומ אתחזי הכנא ביסריל
[34]οἱ δὲ φαρισαῖοι ἔλεγον, ἐν τῶ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. [34]פרישׁא דינ אמרינ הוו ברשׁא דדיוא מפק דיוא
[35]καὶ περιῆγεν ὁ ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. [35]ומתכרכ הוא ישׁוע במדינתא כלהינ ובקוריא ומלפ הוא בכנושׁתהונ ומכרז סברתא דמלכותא ומאסא כל כורהנינ וכל כאבינ
[36]ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν ὅτι ἦσαν ἐσκυλμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡσεὶ πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. [36]כד חזא דינ ישׁוע לכנשׁא אתרחמ עליהונ דלאינ הוו ושׁרינ איכ ערבא דלית להונ רעיא
[37]τότε λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι· [37]ואמר לתלמידוהי חצדא סגי ופעלא זעורינ
[38]δεήθητε οὗν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ. [38]בעו הכיל מנ מרא חצדא דנפק פעלא לחצדה
Author: Eberhard Nestle (1851–1913), Kurt Aland (1915–1994), Barbara Aland (b. 1937), et al.
Source: sacred-texts.org

See information...
Top