|
[1]Sapiens mulier ædificat domum suam; insipiens exstructam quoque manibus destruet.
[2]Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via.
[3]In ore stulti virga superbiæ; labia autem sapientium custodiunt eos.
[4]Ubi non sunt boves præsepe vacuum est; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
[5]Testis fidelis non mentitur; profert autem mendacium dolosus testis.
[6]Quærit derisor sapientiam, et non invenit; doctrina prudentium facilis.
[7]Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ.
[8]Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans.
[9]Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia.
[10]Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus.
[11]Domus impiorum delebitur, tabernacula vero justorum germinabunt.
[12]Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem.
[13]Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
[14]Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
[15]Innocens credit omni verbo; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus.
[16]Sapiens timet, et declinat a malo; stultus transilit, et confidit.
[17]Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est.
[18]Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam.
[19]Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum.
[20]Etiam proximo suo pauper odiosus erit, amici vero divitum multi.
[21]Qui despicit proximum suum peccat; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit.
[22]Errant qui operantur malum; misericordia et veritas præparant bona.
[23]In omni opere erit abundantia; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
[24]Corona sapientium divitiæ eorum; fatuitas stultorum imprudentia.
[25]Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis.
[26]In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes.
[27]Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis.
[28]In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis.
[29]Qui patiens est multa gubernatur prudentia; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam.
[30]Vita carnium sanitas cordis; putredo ossium invidia.
[31]Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus, honorat autem eum qui miseretur pauperis.
[32]In malitia sua expelletur impius, sperat autem justus in morte sua.
[33]In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet.
[34]Justitia elevat gentem; miseros autem facit populos peccatum.
[35]Acceptus est regi minister intelligens; iracundiam ejus inutilis sustinebit.
|