|
[1]Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda.
[2]Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem.
[3]Cælum sursum, et terra deorsum, et cor regum inscrutabile.
[4]Aufer rubiginem de argento, et egredietur vas purissimum.
[5]Aufer impietatem de vultu regis, et firmabitur justitia thronus ejus.
[6]Ne gloriosus appareas coram rege, et in loco magnorum ne steteris.
[7]Melius est enim ut dicatur tibi: Ascende huc, quam ut humilieris coram principe.
[8]Quæ viderunt oculi tui ne proferas in jurgio cito, ne postea emendare non possis, cum dehonestaveris amicum tuum.
[9]Causam tuam tracta cum amico tuo, et secretum extraneo ne reveles:
[10]ne forte insultet tibi cum audierit, et exprobrare non cesset. Gratia et amicitia liberant: quas tibi serva, ne exprobrabilis fias.
[11]Mala aurea in lectis argenteis, qui loquitur verbum in tempore suo.
[12]Inauris aurea et margaritum fulgens qui arguit sapientem et aurem obedientem.
[13]Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei qui misit eum: animam ipsius requiescere facit.
[14]Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes, vir gloriosus et promissa non complens.
[15]Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet duritiam.
[16]Mel invenisti comede quod sufficit tibi, ne fore satiatus evomas illud.
[17]Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, nequando satiatus oderit te.
[18]Jaculum, et gladius, et sagitta acuta, homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.
[19]Dens putridus, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiæ,
[20]et amittit pallium in die frigoris. Acetum in nitro, qui cantat carmina cordi pessimo. Sicut tinea vestimento, et vermis ligno, ita tristitia viri nocet cordi.
[21]Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; si sitierit, da ei aquam bibere:
[22]prunas enim congregabis super caput ejus, et Dominus reddet tibi.
[23]Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem.
[24]Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa et in domo communi.
[25]Aqua frigida animæ sitienti, et nuntius bonus de terra longinqua.
[26]Fons turbatus pede et vena corrupta, justus cadens coram impio.
[27]Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum, sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria.
[28]Sicut urbs patens et absque murorum ambitu, ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.
|