|
[1]Sapientia humiliati exaltabit caput illius, et in medio magnatorum consedere illum faciet.
[2]Non laudes virum in specie sua, neque spernas hominem in visu suo.
[3]Brevis in volatilibus est apis, et initium dulcoris habet fructus illius.
[4]In vestitu ne glorieris umquam, nec in die honoris tui extollaris: quoniam mirabilia opera Altissimi solius, et gloriosa, et absconsa, et invisa opera illius.
[5]Multi tyranni sederunt in throno: et insuspicabilis portavit diadema.
[6]Multi potentes oppressi sunt valide, et gloriosi traditi sunt in manus alterorum.
[7]Priusquam interroges, ne vituperes quemquam: et cum interrogaveris, corripe juste.
[8]Priusquam audias, ne respondeas verbum: et in medio sermonum ne adjicias loqui.
[9]De ea re quæ te non molestat, ne certeris: et in judicio peccantium ne consistas.
[10]Fili, ne in multis sint actus tui: et si dives fueris, non eris immunis a delicto. Si enim secutus fueris, non apprehendes: et non effugies, si præcucurreris.
[11]Est homo laborans et festinans, et dolens: impius, et tanto magis non abundabit.
[12]Est homo marcidus egens recuperatione, plus deficiens virtute, et abundans paupertate:
[13]et oculus Dei respexit illum in bono, et erexit eum ab humilitate ipsius, et exaltavit caput ejus: et mirati sunt in illo multi, et honoraverunt Deum.
[14]Bona et mala, vita et mors, paupertas et honestas, a Deo sunt:
[15]sapientia, et disciplina, et scientia legis, apud Deum: dilectio, et viæ bonorum, apud ipsum.
[16]Error et tenebræ peccatoribus concreata sunt: qui autem exsultant in malis consenescunt in malo.
[17]Datio Dei permanet justis, et profectus illius successus habebit in æternum.
[18]Est qui locupletatur parce agendo, et hæc est pars mercedis illius.
[19]In eo quod dicit: Inveni requiem mihi, et nunc manducabo de bonis meis solus:
[20]et nescit quod tempus præteriet, et mors appropinquet, et relinquat omnia aliis, et morietur.
[21]Sta in testamento tuo, et in illo colloquere, et in opere mandatorum tuorum veterasce.
[22]Ne manseris in operibus peccatorum: confide autem in Deo, et mane in loco tuo.
[23]Facile est enim in oculis Dei subito honestare pauperem.
[24]Benedictio Dei in mercedem justi festinat, et in hora veloci processus illius fructificat.
[25]Ne dicas: Quid est mihi opus? et quæ erunt mihi ex hoc bona?
[26]Ne dicas: Sufficiens mihi sum: et quid ex hoc pessimabor?
[27]In die bonorum ne immemor sis malorum, et in die malorum ne immemor sis bonorum:
[28]quoniam facile est coram Deo in die obitus retribuere unicuique secundum vias suas.
[29]Malitia horæ oblivionem facit luxuriæ magnæ, et in fine hominis denudatio operum illius.
[30]Ante mortem ne laudes hominem quemquam: quoniam in filiis suis agnoscitur vir.
[31]Non omnem hominem inducas in domum tuam: multæ enim sunt insidiæ dolosi.
[32]Sicut enim eructant præcordia fœtentium, et sicut perdix inducitur in caveam, et ut caprea in laqueum: sic et cor superborum, et sicut prospector videns casum proximi sui.
[33]Bona enim in mala convertens insidiatur, et in electis imponet maculam.
[34]A scintilla una augetur ignis, et ab uno doloso augetur sanguis: homo vero peccator sanguini insidiatur.
[35]Attende tibi a pestifero, fabricat enim mala, ne inducat super te subsannationem in perpetuum.
[36]Admitte ad te alienigenam: et subvertet te in turbine, et abalienabit te a tuis propriis.
|