«
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
Reconstruction of Beza's Greek Textus-Receptus NT (1598)
Beza GNT
[1]ונפק ישׁוע מנ היכלא למאזל וקרבו תלמידוהי מחוינ הוו לה בנינה דהיכלא [1]Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐπορεύετο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ· καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ
[2]הו דינ אמר להונ לא הא חזינ אנתונ הלינ כלהינ אמינ אמר אנא לכונ דלא תשׁתבק הרכא כאפ על כאפ דלא תסתתר [2]ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐ βλέπετε πάντα ταῦτα; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον, ὃς οὐ μὴ καταλυθήσεται.
[3]וכד יתב ישׁוע על טורא דזיתא קרבו תלמידוהי ואמרינ ביניהונ ולה אמר לנ אמתי הלינ נהוינ ומנא הי אתא דמאתיתכ ודשׁולמה דעלמא [3]Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν, προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ’ ἰδίαν, λέγοντες, Εἰπὲ ἡμῖν, πότε ταῦτα ἔσται καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας, καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος
[4]ענא ישׁוע ואמר להונ אזדהרו לא אנשׁ נטעיכונ [4]καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Βλέπετε, μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ
[5]סגיאא גיר נאתונ בשׁמי ונאמרונ דאנא אנא משׁיחא וסגיאא נטעונ [5]πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, λέγοντες, Ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός· καὶ πολλοὺς πλανήσουσι.
[6]עתידינ אנתונ דינ למשׁמע קארסא ושׁמעא דקרבא חזו לא תתדודונ ולא גיר דכלהינ נהוינ אלא לא עדכיל שׁולמא [6]μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι· ἀλλ’ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος.
[7]נקומ גיר עמא על עמא ומלכותא על מלכותא ונהוונ כפנא ומותנא וזועא בדוכא דוכא [7]ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος, καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν· καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους
[8]הלינ דינ כלהינ רשׁא אנינ דחבלא [8]πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων.
[9]הידינ נשׁלמונכונ לאולצנא ונקטלונכונ ותהוונ סניאינ מנ כלהונ עממא מטל שׁמי [9]τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν, καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς· καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.
[10]הידינ נתכשׁלונ סגיאא ונסנונ חד לחד ונשׁלמונ חד לחד [10]καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοί, καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι, καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους.
[11]וסגיאא נביא דגלא נקומונ ונטעונ לסגיאא [11]καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται, καὶ πλανήσουσι πολλούς.
[12]ומטל סגיאות עולא נפוג חובא דסגיאא [12]καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν, ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν·
[13]מנ דנסיבר דינ עדמא לחרתא הו נחא [13]ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται.
[14]ותתכרז הדא סברתא דמלכותא בכלה עלמא לסהדותא דכלהונ עממא והידינ נאתא שׁולמא [14]καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι· καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.
[15]מא דינ דחזיתונ אתא טנפתא דחורבא דאתאמר בדניאיל נביא דקימא בדוכתא קדישׁתא הו דקרא נסתכל [15]Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου, ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὁ ἀναγινώσκων νοείτω,
[16]הידינ אילינ דביהוד אנונ נערקונ לטורא [16]τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν ἐπί τὰ ὄρη·
[17]והו דבאגרא הו לא נחות למסב דבביתה [17]ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβαινέτω ἆραι τι ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ·
[18]ואינא דבחקלא הו לא נתהפכ לבסתרה למסב לבשׁה [18]καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἆραι τὰ ἱμάτια αὐτοῦ.
[19]וי דינ לבטנתא ולאילינ דמינקנ בהנונ יומתא [19]οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
[20]צלו דינ דלא נהוא ערוקיכונ בסתוא ולא בשׁבתא [20]προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος, μηδὲ ἐν σαββάτῳ.
[21]נהוא גיר הידינ אולצנא רבא אינא דלא הוא מנ רשׁיתה דעלמא ועדמא להשׁא ולא נהוא [21]ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ’ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν, οὐδ’ οὐ μὴ γένηται.
[22]ואלו לא אתכריו יומתא הנונ לא חיא הוא כל בסר מטל גביא דינ נתכרונ יומתא הנונ [22]καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
[23]הידינ אנ אנשׁ נאמר לכונ הא הרכא הו משׁיחא או הרכא לא תהימנונ [23]τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, Ἰδού, ὧδε ὁ Χριστός, ἤ ὧδε, μὴ πιστεύσητε.
[24]נקומונ גיר משׁיחא דגלא ונביא דכדבותא ונתלונ אתותא רורבתא איכ דנטעונ אנ משׁכחא אפ לגביא [24]ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται, καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.
[25]הא קדמת אמרת לכונ [25]ἰδού, προείρηκα ὑμῖν.
[26]אנ הכיל נאמרונ לכונ הא בחורבא הו לא תפקונ או דהא בתונא הו לא תהימנונ [26]ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, Ἰδού, ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μὴ ἐξέλθητε· Ἰδού, ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε.
[27]איכנא גיר דברקא נפק מנ מדנחא ומתחזא עדמא למערבא הכנא תהוא מאתיתה דברה דאנשׁא [27]ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
[28]איכא דינ דנהוא פגרא תמנ נתכנשׁונ נשׁרא [28]ὅπου γὰρ ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί.
[29]מחדא דינ בתר אולצנא דיומתא הנונ שׁמשׁא נחשׁכ וסהרא לא נחוא נוהרה וכוכבא נפלונ מנ שׁמיא וחילא דשׁמיא נתתזיעונ [29]Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται.
[30]והידינ נתחזא נישׁה דברה דאנשׁא בשׁמיא והידינ נרקדנ כלהינ שׁרבתא דארעא ונחזונ לברה דאנשׁא דאתא על ענני שׁמיא עמ חילא ושׁובחא סגיאא [30]καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ· καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.
[31]ונשׁדר מלאכוהי עמ שׁיפורא רבא ונכנשׁונ לגביא דילה מנ ארבעת רוחא ומנ רשׁהונ דשׁמיא ועדמא לרשׁהונ [31]καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ’ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν.
[32]מנ תתא דינ ילפו פלאתא דמחדא דסוכיה רכנ ופרעינ טרפיה ידעינ אנתונ דמטא קיטא [32]Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν· ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλός, καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος·
[33]הכנא אפ אנתונ מא דחזיתונ הלינ כלהינ דעו דמטת לה לתרעא [33]οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε πάντα ταῦτα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις.
[34]אמינ אמר אנא לכונ דלא תעבר שׁרבתא הדא עדמא דהלינ כלהינ נהוינ [34]ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη, ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται.
[35]שׁמיא וארעא נעברונ ומלי לא נעברנ [35]ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι.
[36]על יומא דינ הו ועל שׁעתא הי אנשׁ לא ידע אפ לא מלאכא דבשׁמיא אלא אבא בלחוד [36]περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατήρ μου μόνος.
[37]איכנא דינ דיומי נוח הכנא תהוא מאתיתה דברה דאנשׁא [37]ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
[38]איכנא גיר דאיתיהונ הוו קדמ טופנא אכלינ ושׁתינ ונסבינ נשׁא ויהבינ לגברא עדמא ליומא דעל נוח לכוילא [38]ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν,
[39]ולא ידעו עדמא דאתא טופנא ושׁקל לכלהונ הכנא תהוא מאתיתה דברה דאנשׁא [39]καὶ οὐκ ἔγνωσαν, ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
[40]הידינ תרינ נהוונ בקריתא חד נתדבר וחד נשׁתבק [40]τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ· ὁ εἷς παραλαμβάνεται, καὶ ὁ εἷς ἀφίεται
[41]ותרתינ נהוינ טחננ ברחיא חדא מתדברא וחדא משׁתבקא [41]δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μύλωνι· μία παραλαμβάνεται, καὶ μία ἀφίεται.
[42]אתתעירו הכיל דלא ידעינ אנתונ באידא שׁעתא אתא מרכונ [42]γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται.
[43]הדא דינ דעו דאלו ידע הוא מרא ביתא באידא מטרתא אתא גנבא מתתעיר הוא ולא שׁבק הוא דנתפלשׁ ביתה [43]ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε, ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν, καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ.
[44]מטל הנא אפ אנתונ הוו מטיבינ דבשׁעתא דלא סברינ אנתונ נאתא ברה דאנשׁא [44]διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι· ὅτι ᾗ ὥρα οὐ δοκεῖτε, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.
[45]מנו כי איתוהי עבדא מהימנא וחכימא דאקימה מרה על בני ביתה דנתל להונ סיברתא בזבנה [45]τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ, τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ;
[46]טובוהי לעבדא הו דנאתא מרה נשׁכחיוהי דעבד הכנא [46]μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως.
[47]אמינ אמר אנא לכונ דנקימיוהי על כל דאית לה [47]ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν.
[48]אנ דינ נאמר עבדא הו בישׁא בלבה דמרי מוחר למאתא [48]ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, Χρονίζει ὁ κύριος μου ἐλθεῖν,
[49]ונשׁרא לממחא כנותה ונהוא אכל ושׁתא עמ רויא [49]καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους, ἐσθίειν δὲ καὶ πίνειν μετὰ τῶν μεθυόντων,
[50]נאתא מרה דעבדא הו ביומא דלא סבר ובשׁעתא דלא ידע [50]ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ, καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει,
[51]ונפלגיוהי ונסימ מנתה עמ נסבי באפא תמנ נהוא בכיא וחורק שׁנא [51]καὶ διχοτομήσει αὐτὸν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Author: Theodore Beza (1519–1605)
Source: www.hagiascriptura.com

See information...
Top