|
|
| [1]παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων |
[1]I Beseech you therefore, brethren, by the mercies of God, that ye give up your bodies a living sacrifice, holy, acceptable unto God, which is your reasonable serving of God. |
| [2]και μη συσχηματιζεσθαι τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθαι τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον |
[2]And fashion not yourselves like unto this world, but be ye changed by the renewing of your mind, that ye may prove what is the good will of God, and acceptable, and perfect. |
| [3]λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως |
[3]For I say through the grace that is given unto me, to every one that is among you, that no man presume to understand above that which is meet to understand, but that he understand according to sobriety, as God hath dealt to every man the measure of faith. |
| [4]καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν |
[4]For as we have many members in one body, and all members have not one office, |
| [5]ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη |
[5]So we being many are one body in Christ, and every one, one anothers members. |
| [6]εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως |
[6]Seeing then that we have gifts that are divers, according to the grace that is given unto us, whether we have prophecy, let us prophecy according to the portion of faith: |
| [7]ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια |
[7]Or an office, let us wait on the office: or he that teacheth, on teaching: |
| [8]ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι |
[8]Or he that exhorteth, on exhortation: he that distributeth, let him do it with simplicity: he that ruleth, with diligence: he that showeth mercy, with cheerfulness. |
| [9]η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω |
[9]Let love be without dissimulation. Abhor that which is evil, and cleave unto that which is good. |
| [10]τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι |
[10]Be affectioned to love one another with brotherly love. In giving honor, go one before another, |
| [11]τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες |
[11]Not slothful to do service: fervent in spirit serving the Lord, |
| [12]τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες |
[12]Rejoicing in hope, patient in tribulation, continuing in prayer, |
| [13]ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες |
[13]Distributing unto the necessities of the Saints: giving yourselves to hospitality. |
| [14]ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε |
[14]Bless them which persecute you: bless, I say, and curse not. |
| [15]χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων |
[15]Rejoice with them that rejoice, and weep with them that weep. |
| [16]το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις |
[16]Be of like affection one towards another: be not high minded: but make yourselves equal to them of the lower sort: be not wise in your selves. |
| [17]μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων |
[17]Recompense to no man evil for evil: procure things honest in the sight of all men. |
| [18]ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες |
[18]If it be possible, as much as in you is, have peace with all men. |
| [19]μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος |
[19]Dearly beloved, avenge not yourselves, but give place unto wrath: for it is written, Vengeance is mine: I will repay, saith the Lord. |
| [20]εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου |
[20]Therefore, if thine enemy hunger, feed him: if he thirst, give him drink: for in so doing, thou shalt heap coals of fire on his head. |
| [21]μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον |
[21]Be not overcome of evil, but overcome evil with goodness. |