|
|
| [1]Post hæc vero, cum esset dies festus Domini, et factum esset prandium bonum in domo Tobiæ, |
[No book] |
| [2]dixit filio suo: Vade, et adduc aliquos de tribu nostra, timentes Deum, ut epulentur nobiscum. |
[No book] |
| [3]Cumque abiisset, reversus nuntiavit ei unum ex filiis Israël jugulatum jacere in platea. Statimque exiliens de accubitu suo, relinquens prandium, jejunus pervenit ad corpus: |
[No book] |
| [4]tollensque illud portavit ad domum suam occulte, ut dum sol occubuisset, caute sepeliret eum. |
[No book] |
| [5]Cumque occultasset corpus, manducavit panem cum luctu et tremore, |
[No book] |
| [6]memorans illum sermonem, quem dixit Dominus per Amos prophetam: Dies festi vestri convertentur in lamentationem et luctum. |
[No book] |
| [7]Cum vero sol occubuisset, abiit, et sepelivit eum. |
[No book] |
| [8]Arguebant autem eum omnes proximi ejus, dicentes: Jam hujus rei causa interfici jussus es, et vix effugisti mortis imperium, et iterum sepelis mortuos? |
[No book] |
| [9]Sed Tobias plus timens Deum quam regem, rapiebat corpora occisorum, et occultabat in domo sua, et mediis noctibus sepeliebat ea. |
[No book] |
| [10]Contigit autem ut quadam die fatigatus a sepultura, veniens in domum suam, jactasset se juxta parietem, et obdormisset, |
[No book] |
| [11]et ex nido hirundinum dormienti illi calida stercora inciderent super oculos ejus, fieretque cæcus. |
[No book] |
| [12]Hanc autem tentationem ideo permisit Dominus evenire illi, ut posteris daretur exemplum patientiæ ejus, sicut et sancti Job. |
[No book] |
| [13]Nam cum ab infantia sua semper Deum timuerit, et mandata ejus custodierit, non est contristatus contra Deum quod plaga cæcitatis evenerit ei, |
[No book] |
| [14]sed immobilis in Dei timore permansit, agens gratias Deo omnibus diebus vitæ suæ. |
[No book] |
| [15]Nam sicut beato Job insultabant reges, ita isti parentes et cognati ejus irridebant vitam ejus, dicentes: |
[No book] |
| [16]Ubi est spes tua, pro qua eleemosynas et sepulturas faciebas? |
[No book] |
| [17]Tobias vero increpabat eos, dicens: Nolite ita loqui: |
[No book] |
| [18]quoniam filii sanctorum sumus, et vitam illam expectamus, quam Deus daturus est his, qui fidem suam numquam mutant ab eo. |
[No book] |
| [19]Anna vero uxor ejus ibat ad opus textrinum quotidie, et de labore manuum suarum victum, quem consequi poterat, deferebat. |
[No book] |
| [20]Unde factum est, et hædum caprarum accipiens detulisset domi: |
[No book] |
| [21]cujus cum vocem balantis vir ejus audisset, dixit: Videte, ne forte furtivus sit, reddite cum dominis suis, quia non licet nobis aut edere ex furto aliquid, aut contingere. |
[No book] |
| [22]Ad hæc uxor ejus irata respondit: Manifeste vana facta est spes tua, et eleemosynæ tuæ modo apparuerunt. |
[No book] |
| [23]Atque his et aliis hujuscemodi verbis exprobrabat ei. |
[No book] |