«
Nestle-Aland Greek NT (1993)
N/A GNT
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
[1]καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν διδάσκοντος αὐτοῦ τὸν λαὸν ἐν τῶ ἱερῶ καὶ εὐαγγελιζομένου ἐπέστησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροις, [1]והוא בחד מנ יומתא כד מלפ בהיכלא לעמא ומסבר קמו עלוהי רבי כהנא וספרא עמ קשׁישׁא
[2]καὶ εἶπαν λέγοντες πρὸς αὐτόν, εἰπὸν ἡμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, ἢ τίς ἐστιν ὁ δούς σοι τὴν ἐξουσίαν ταύτην. [2]ואמרינ לה אמר לנ באינא שׁולטנא הלינ עבד אנת ומנו הו דיהב לכ שׁולטנא הנא
[3]ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούς, ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον, καὶ εἴπατέ μοι· [3]ענא ישׁוע ואמר להונ אשׁאלכונ ואפ אנא מלתא ואמרו לי
[4]τὸ βάπτισμα ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνθρώπων; [4]מעמודיתה דיוחננ מנ שׁמיא הות או מנ בנינשׁא
[5]οἱ δὲ συνελογίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες ὅτι ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ, διὰ τί οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῶ; [5]הנונ דינ מתחשׁבינ הוו בנפשׁהונ ואמרינ דאנ נאמר מנ שׁמיא אמר לנ ומטל מנא לא הימנתוניהי
[6]ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, ὁ λαὸς ἅπας καταλιθάσει ἡμᾶς, πεπεισμένος γάρ ἐστιν ἰωάννην προφήτην εἶναι. [6]אנ דינ נאמר מנ בני אנשׁא רגמ לנ עמא כלה מפסינ גיר דיוחננ נביא הו
[7]καὶ ἀπεκρίθησαν μὴ εἰδέναι πόθεν. [7]ואמרו לה דלא ידעינ חננ מנ אימכא הי
[8]καὶ ὁ ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. [8]אמר להונ ישׁוע ולא אנא אמר אנא לכונ באינא שׁולטנא הלינ עבד אנא
[9]ἤρξατο δὲ πρὸς τὸν λαὸν λέγειν τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός [τις] ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἐξέδετο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν χρόνους ἱκανούς. [9]ושׁרי דנאמר לעמא מתלא הנא גברא חד נצב כרמא ואוחדה לפלחא ואבעד זבנא סגיאא
[10]καὶ καιρῶ ἀπέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον, ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος δώσουσιν αὐτῶ· οἱ δὲ γεωργοὶ ἐξαπέστειλαν αὐτὸν δείραντες κενόν. [10]ובזבנא שׁדר עבדה לות פלחא דנתלונ לה מנ פארא דכרמא פלחא דינ מחאוהי ושׁדרוהי כד סריק
[11]καὶ προσέθετο ἕτερον πέμψαι δοῦλον· οἱ δὲ κἀκεῖνον δείραντες καὶ ἀτιμάσαντες ἐξαπέστειλαν κενόν. [11]ואוספ ושׁדר לעבדה אחרנא הנונ דינ אפ להו מחאוהי וצערוהי ושׁדרוהי כד סריק
[12]καὶ προσέθετο τρίτον πέμψαι· οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίσαντες ἐξέβαλον. [12]ואוספ ושׁדר דתלתא הנונ דינ אפ להו צלפוהי ואפקוהי
[13]εἶπεν δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσω; πέμψω τὸν υἱόν μου τὸν ἀγαπητόν· ἴσως τοῦτον ἐντραπήσονται. [13]אמר מרא כרמא מנא אעבד אשׁדר ברי חביבא כבר נחזוניהי ונתכחדונ
[14]ἰδόντες δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶ διελογίζοντο πρὸς ἀλλήλους λέγοντες, οὖτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· ἀποκτείνωμεν αὐτόν, ἵνα ἡμῶν γένηται ἡ κληρονομία. [14]כד חזאוהי דינ פלחא מתחשׁבינ הוו בנפשׁהונ ואמרינ הנו ירתא תו נקטליוהי ותהוא ירתותא דילנ
[15]καὶ ἐκβαλόντες αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος ἀπέκτειναν. τί οὗν ποιήσει αὐτοῖς ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; [15]ואפקוהי לבר מנ כרמא וקטלוהי מנא הכיל נעבד להונ מרא כרמא
[16]ἐλεύσεται καὶ ἀπολέσει τοὺς γεωργοὺς τούτους, καὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνα ἄλλοις. ἀκούσαντες δὲ εἶπαν, μὴ γένοιτο. [16]נאתא ונובד לפלחא הנונ ונתל כרמא לאחרנא כד שׁמעו דינ אמרו לא תהוא הדא
[17]ὁ δὲ ἐμβλέψας αὐτοῖς εἶπεν, τί οὗν ἐστιν τὸ γεγραμμένον τοῦτο· λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὖτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας; [17]הו דינ חר בהונ ואמר ומנא הי הי דכתיבא דכאפא דאסליו בניא הי הות לרישׁ קרנא דזויתא
[18]πᾶς ὁ πεσὼν ἐπ᾽ ἐκεῖνον τὸν λίθον συνθλασθήσεται· ἐφ᾽ ὃν δ᾽ ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτόν. [18]וכל דנפל על הי כאפא נתרעע וכל מנ דהי תפל עלוהי תדריוהי
[19]καὶ ἐζήτησαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐπιβαλεῖν ἐπ᾽ αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ, καὶ ἐφοβήθησαν τὸν λαόν· ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς εἶπεν τὴν παραβολὴν ταύτην. [19]בעו הוו דינ רבי כהנא וספרא דנרמונ עלוהי אידיא בהי שׁעתא ודחלו מנ עמא ידעו גיר דעליהונ אמר מתלא הנא
[20]καὶ παρατηρήσαντες ἀπέστειλαν ἐγκαθέτους ὑποκρινομένους ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι, ἵνα ἐπιλάβωνται αὐτοῦ λόγου, ὥστε παραδοῦναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνος. [20]ושׁדרו לותה גשׁושׁא דמתדמינ בזדיקא דנאחדוניהי במלתא ונשׁלמוניהי לדינא ולשׁולטנה דהגמונא
[21]καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες, διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ὀρθῶς λέγεις καὶ διδάσκεις καὶ οὐ λαμβάνεις πρόσωπον, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ θεοῦ διδάσκεις· [21]ושׁאלוהי ואמרינ לה מלפנא ידעינ חננ דתריצאית ממלל אנת ומלפ אנת ולא נסב אנת באפא אלא בקושׁתא אורחא דאלהא מלפ אנת
[22]ἔξεστιν ἡμᾶς καίσαρι φόρον δοῦναι ἢ οὔ; [22]שׁליט לנ דנתל כספ רשׁא לקסר או לא
[23]κατανοήσας δὲ αὐτῶν τὴν πανουργίαν εἶπεν πρὸς αὐτούς, [23]הו דינ אסתכל חרעותהונ ואמר מנא מנסינ אנתונ לי
[24]δείξατέ μοι δηνάριον· τίνος ἔχει εἰκόνα καὶ ἐπιγραφήν; οἱ δὲ εἶπαν, καίσαρος. [24]חואוני דינרא דמנ אית בה צלמא וכתיבתא הנונ דינ אמרינ דקסר
[25]ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούς, τοίνυν ἀπόδοτε τὰ καίσαρος καίσαρι καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῶ θεῶ. [25]אמר להונ ישׁוע הבו הכיל דקסר לקסר ודאלהא לאלהא
[26]καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἐπιλαβέσθαι αὐτοῦ ῥήματος ἐναντίον τοῦ λαοῦ, καὶ θαυμάσαντες ἐπὶ τῇ ἀποκρίσει αὐτοῦ ἐσίγησαν. [26]ולא אשׁכחו למאחד מנה מלתא קדמ עמא ואתדמרו על פתגמה ושׁתקו
[27]προσελθόντες δέ τινες τῶν σαδδουκαίων, οἱ [ἀντι]λέγοντες ἀνάστασιν μὴ εἶναι, ἐπηρώτησαν αὐτὸν [27]קרבו דינ אנשׁינ מנ זדוקיא הנונ דאמרינ דקימתא לית ושׁאלוהי
[28]λέγοντες, διδάσκαλε, μωϊσῆς ἔγραψεν ἡμῖν, ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃ ἔχων γυναῖκα, καὶ οὖτος ἄτεκνος ᾖ, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῶ ἀδελφῶ αὐτοῦ. [28]ואמרינ לה מלפנא מושׁא כתב לנ דאנ אנשׁ נמות אחוהי דאית לה אנתתא דלא בניא נסב אחוהי אנתתה ונקימ זרעא לאחוהי
[29]ἑπτὰ οὗν ἀδελφοὶ ἦσαν· καὶ ὁ πρῶτος λαβὼν γυναῖκα ἀπέθανεν ἄτεκνος· [29]שׁבעא דינ אחינ אית הוו וקדמיא נסב אנתתא ומית דלא בניא
[30]καὶ ὁ δεύτερος [30]ונסבה דתרינ לאנתתה והנא מית דלא בניא
[31]καὶ ὁ τρίτος ἔλαβεν αὐτήν, ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ἑπτὰ οὐ κατέλιπον τέκνα καὶ ἀπέθανον. [31]ודתלתא תוב נסבה והכות ואפ שׁבעתיהונ ומיתו ולא שׁבקו בניא
[32]ὕστερον καὶ ἡ γυνὴ ἀπέθανεν. [32]ומיתת בחרתא ואפ אנתתא
[33]ἡ γυνὴ οὗν ἐν τῇ ἀναστάσει τίνος αὐτῶν γίνεται γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα. [33]בקימתא הכיל דאינא מנהונ תהוא אנתתא שׁבעתיהונ גיר נסבוה
[34]καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἰησοῦς, οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσιν καὶ γαμίσκονται, [34]אמר להונ ישׁוע בנוהי דעלמא הנא נסבינ נשׁא ונשׁא הוינ לגברא
[35]οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται· [35]הנונ דינ דלהו עלמא שׁוו ולקימתא דמנ בית מיתא לא נסבינ נשׁא ואפ לא נשׁא הוינ לגברא
[36]οὐδὲ γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύνανται, ἰσάγγελοι γάρ εἰσιν, καὶ υἱοί εἰσιν θεοῦ, τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες. [36]אפ לא גיר תוב לממת משׁכחינ איכ מלאכא אנונ גיר ובניא איתיהונ דאלהא מטל דהוו בניא דקימתא
[37]ὅτι δὲ ἐγείρονται οἱ νεκροὶ καὶ μωϊσῆς ἐμήνυσεν ἐπὶ τῆς βάτου, ὡς λέγει κύριον τὸν θεὸν ἀβραὰμ καὶ θεὸν ἰσαὰκ καὶ θεὸν ἰακώβ· [37]דקימינ דינ מיתא אפ מושׁא בדק אדכר גיר בסניא כד אמר מריא אלהה דאברהמ ואלהה דאיסחק ואלהה דיעקוב
[38]θεὸς δὲ οὐκ ἔστιν νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων, πάντες γὰρ αὐτῶ ζῶσιν. [38]אלהא דינ לא הוא דמיתא אלא דחיא כלהונ גיר חיינ אנונ לה
[39]ἀποκριθέντες δέ τινες τῶν γραμματέων εἶπαν, διδάσκαλε, καλῶς εἶπας· [39]וענו אנשׁינ מנ ספרא ואמרינ לה מלפנא שׁפיר אמר אנת
[40]οὐκέτι γὰρ ἐτόλμων ἐπερωτᾶν αὐτὸν οὐδέν. [40]ולא תוב אמרחו למשׁאלותה על מדמ
[41]εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, πῶς λέγουσιν τὸν χριστὸν εἶναι δαυὶδ υἱόν; [41]ואמר הוא להונ איכנא אמרינ ספרא על משׁיחא דברה הו דדויד
[42]αὐτὸς γὰρ δαυὶδ λέγει ἐν βίβλῳ ψαλμῶν, εἶπεν κύριος τῶ κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου [42]והו דויד אמר בכתבא דמזמורא דאמר מריא למרי תב לכ מנ ימיני
[43]ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. [43]עדמא דאסימ בעלדבביכ תחית רגליכ
[44]δαυὶδ οὗν κύριον αὐτὸν καλεῖ, καὶ πῶς αὐτοῦ υἱός ἐστιν; [44]אנ הכיל דויד קרא לה מרי איכנא ברה הו
[45]ἀκούοντος δὲ παντὸς τοῦ λαοῦ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς [αὐτοῦ], [45]וכד כלה עמא שׁמע הוא אמר לתלמידוהי
[46]προσέχετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντων περιπατεῖν ἐν στολαῖς καὶ φιλούντων ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δείπνοις, [46]אזדהרו מנ ספרא דצבינ למהלכו באסטלא ורחמינ שׁלמא בשׁוקא ורישׁ מותבא בכנושׁתא ורישׁ סמכא בחשׁמיתא
[47]οἳ κατεσθίουσιν τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσεύχονται· οὖτοι λήμψονται περισσότερον κρίμα. [47]הנונ דאכלינ בתא דארמלתא בעלתא דמורכינ צלותהונ הנונ נקבלונ דינא יתירא
Author: Eberhard Nestle (1851–1913), Kurt Aland (1915–1994), Barbara Aland (b. 1937), et al.
Source: sacred-texts.org

See information...
Top